Hayata Dair

BİR ADAM BOYU SIÇRAMAK

Dünya üzerinde insanın kendine sormadığı bir tek soru bile kalmadı...
Dünya üzerinde insanın görmezden geldiği cevapları hep inkardı
Sorguyu seven insan kendi sorularını diğerlerine,ötekilere sordu durdu...
Cevapları iç cebinde,ötekilere oynadı durdu...
Bu soruların muhatabı değildi O, ‘herkes kendine baksın’ dı...
Kimse kendine bakmadı...O ve kimse kendine sormadı...
Toplum olmak dertop olmaktır...
Bir yumağın katmanları sınıflara doluşur ister istemez...
Bazen kendi koşar,bazen arkasından ite kaka...
Hiyerarşi,statüko ve kast ile hiçleşir tek başınalık...İtaat birerle kol sıralar...
Sırada sırlarından olur insan,
sırada istekleri arzuları körelir,sırada sadece izin verilen vardır sırt çantasında...
Sırada sıradanlaşır insan
Toplum olmak uzlaşmak,bağlaşmak, toplum olmak birey olmaktan kopmaktır...
Heva ve hevesleri kitaplarda,şiirlerde, perdelerde aramaktır toplum olmak...
Bir hiçlik gelir mükemmelleşir herkes birbirine,
ama bir hiçlik içten içe, birerle kol yer içlerini...

Kendini hiçleştirmek erdemdir tüm zamanların bireycilerine göre...

Hiçleştirmek ama hiçleşmek değil...Kendine edene kimse edemez....
Kendine etmelidir insan sıraya girmeden , bir gün sıra kendine gelmeden...
Hiçleştirilen hipnozdur sınıfında...Yapaydır zekası artık...
Kimi oku derlerse onu okur...Kimi sev derlerse onu sever...
Evlenmek zamanı bildirilir,onanır,çocuk yapmak günüdür, yapılır...
‘Hadi git biraz dinlen’ dediklerinde gidip tatil yapılır...
Düşünmek haramdır, akıl etmek zinhar...Ama elbette düşünenler vardır seçin birini...

Sırada sıradanlaşır insan
Budanmadan,şekillendirilmeden metotlarla haritalarla yürümeden yol alamaz...
Aklına panjur çekmeden aynaya bakamaz...
Aynadan yansıyan beğenilendir; beğendiğimidir, bunu aynaya soramaz...
Aynalar ve sorular; her iki başlıkta imge çeşitliliği klişe açmazlardır...
İkisi de yalancı, ikisi de yardakçı, ikisi de yaltakçıdır...
İçi kötü kokar insanın...
İçi toplumdan nasıl soyutlanırsa soyutlansın hemen kokar...
Bunun adı nasıl bir soyutlanma olursa olsun ölümdür...
Ölmek...Bu dışlanmaktır...
İster cismani ister ruhani neresinden bakarsanız bakın ölüm dışlanmaktır...
Sormak... Ama cevaplarsan öleceğini düşündüğün şey-leri ,sen-leri sormak ,
önce kramplara, gözyaşına, sırası ile delilik sınırı bir halet-i ruhiye ye taşır...
Dertop olan tıpkı düzene aykırı güçlü davulların debisi ile
yay çizip dünyaya gerilen bir balet gibi yükselir topluma aykırı...
Toplum önce birkaç adım geriler bu içinden ayrılana...
Ama hemen toparlanır ve bir gerimlik yükselişi ile yığılan aykırıya çullanır...
Dışardan bakanlar, numaralı koltuklarla bu koreografiyi izleyenler aykırıya hayran ama beceremeyeceğini bilircesine nefeslerini tutarak
davulların iki oktav yüksekten yani içlerinden ,
yani kendi yüreklerinin debisinden, güç aşılarlar toplumun altında enkaz olana...
O an gerçek bir gümbürtü ile toplumun etrafa saçıldığı
tam ortasından cevapların neredeyse bir insan boyu yükseldiği görülür...
Bu göz yaşartan hal numaralı koltuklardan on numara alkışlar alır...
Bu isyanı yaşamak lazımdır da ...
‘Ben’ değil... ‘Bana fazla’ dır ... ‘Benim harcım değil’ dir ...
Bir insan boyu sıçramak az iş değildir
Bir insan boyu sıçramak hayranlık vericidir
Bir insan boyu sıçramak neyi değiştirir?...
Sıçramadan bilemeyeceksiniz
Sahneye teşrif etmeden,üstünüze çullananlarla dertop olmaktan kurtulmadan
Bir insan boyu yukarda rakım kaç,orada oksijen ne kadar soluyamayacaksınız...
Hep aynı seviyeden sadece öngörülene bakanlarla baktınız kendinize de...
Bir insan boyu yüksekten nasıl görünüyorsunuz
Sıçramadıkça merak edeceksiniz...
Bu uğurda yaralanmak güzeldir...
Ellerinizi bileklerinizden kırabilir ayaklarınızı incitebilirsiniz...
Ama bu uğurda yaralanmak güzeldir...
Bir tek soru bile kalmadı cevabını bilmediğiniz,sormuyorsunuz...
Ama bu üzerinde yaşadığınız şey, bu içinde yaşadığınız şeyden çok daha değerli...
Bu içinde yaşadığınız şey de üzerinde yaşadığınız şey olacak bir gün...
İçine sindiremediklerinden değil
Kabul ettiklerinden olmak için
Bir adam boyu hiç değilse...
Sıçrayın...

MsXLabs Üye Girişi