Kirildim ask'a ama onun haberi yok
Biliyorum, konusacak bir seyimiz kalmadi, paylasacak hiçbir seyimiz yok ortada. Yine de yüregimden, gücümün yettigi yere kadar sana sesleniyorum, seninle konusuyorum. Bugün sana olan kirginligimi rafa kaldirdim, sevgimi aldim avuçlarimin arasina, ona siginiyorum. Cümlelerimi kisalttim, kelimelerim buruk, gülüslerim istenmeyen evlat dudaklarimda. Bir ihtimal gelisine sigindigimi farkettiysem de, engel olmadim gurursuz ama umutlu ve sabirli hasretine. Anlik hayaller anlik mutluluklara gebe kaliyor..bugün gönlümü hos tutmak istiyorum...imkansiz olan her rüyaya inanasim geliyor. Bir çocuk gibi, isteklerimi bastiramiyorum. Çalmayan telefonuma elim gidiyor, sana hala bende oldugunu israrla yazmaya çalisiyorum. Bende olan seni hiç kirmadim, degistirmedim ve hep korudum desem de, sendeki benin nasil oldugunu, gülüp gülmedigini, anlamsiz bir sikintiyla merak ediyorum. Içimdeki güzelligine inanip inanmamani artik umursamiyorum..!
Bulutlar yagmurunu toprakla öpüstürebilseydi bugün, bana o verdigin ama tutmadigin sözünü sahiplenerek, dans edebilirdim islakligima aldirmadan. Ki aslinda islanan sadece yüregim olurdu, bedenim degil...Üsüyorum, bu üsüme yalnizligimdan geliyor ve sariyor her tarafimi. Tutunabilecegim hiçbir güzellik yok, hatirlamaktan usanmayacagim anilarim disinda. Isinabilmek için onlara sariliyorum. Anlamsiz ve cevapsiz sorular hinzirca siritiyor, ben görmemeye çalisiyorum.
Düsler uzak gibi görünüyordu ama yakindi. Belki de görmeyi istemek gerekiyordu. Gözlerini aç desem kapatacaksin ama kapatma gözlerini..! Biliyorum levrekler derinlerde ve dalgali denizlerde yasar. Levrekler uzak bir düs gibi zor yakalanir. Ama sen becerirsin düsleri yakalamayi, derinlere dalmayi, uzaklara kavusmayi..Sahi, becerebilir misin..?
Kendime bir demet papatya aldim ama bakmadim falima. Gözlerimi gelislere verdim, gözlerimdeki hüzün bile seni özlemis, kafayi bulunca itiraf etti sonunda. Düsüncelerim gururlu, hayallerim ve sevdam degil. Gelseydin; kendimi unutup sana akacaktim, susturacaktim içindeki isyani, kavgalarin ortasinda bir günes gibi dogup isitacaktim yüregini, sevinçten aglayacaktim bu defa, mutluyken hemen sarhos olusum gibi, dokunacaktim, kusacaktim birikmisligimi, hasretimi ama gelmedin, gelmezdin, gelmeye hiç de niyetin yoktu aslinda. Kendimi kandirdigimi anladigimda, agliyordum...
Eskiden kimi sarkilarin ne kadar anlamli oldugunu düsünürken, simdi ayriligin ardindan çalinan her sarki umutsuzlugumu ve sevgimi anlatiyormus gibi geliyor. Sevdigim ne çok sarki varmis, bunu senin gidisin gösterdi bana. Her sarkida sen varsin, her yerde, her gördügüm insanda, denizde, gecede, uykumda...Nasil beceriyorsun her yerde olabilmeyi. Bu bir marifetse eger, niye benim yanimda degilsin ki...?
Göz yaslarim asilligini yitiriyor ve yenik düsüyorum sevdana. Gittin..belki de hiç gelmemistin, ben geldigini sandim. Ayak uyduramadim yorgunluguna. Dudaklarina, düslerindeki öpüsü konduramadim. Kimi zaman bir çocuk oldum gülüslerinde simaran, kimi zaman bir kadin dokunuslarinda kendini bulan. Ama en çok da imkansizin oldum, hirçinligin, yirmi yasin, gecikmisligin...Her gelisimde bir kez daha gönderdigin oldum. Inanamadigin, yenemedigin, üzerinden atlayamadigin korkularin oldum. Agladigin, bagirdigin ya da sustugun isyanin oldum. Ask pazarinda harcadigin mevsimler oldum, sessizce bosalan gözyaslarin,birikmisligin oldum. Son ses dinledigin bir sarkinin nakarati oldum, dilinin ucuna gelip de söyleyemedigin kelimeler, ister istemez yasadigin talihsizlikler oldum. Yüregindeki kadin ben olmak isterken, yüregine siginan ve tozlanacak olan bir ani oldum. Hak etmediklerin, artik yeter dediklerin ve herseyin olmak isterken belki de hiçbir seyin oldum. Söylesene, ben gerçekte senin neyin oldum...? Sesin hep uzaklari çagiriyordu, ben üstüme alindim, sana geldim. Bilseydim, bana ait olmayan bir seslenisi sahiplenir miydim..? Simdi bir mevsimlik ask kaldi avuçlarimda. Sadece bir mevsim yasanan ama bir ömür gibi gelen ask...Kalbime henüz söylemedim gittigini. Ögrenirse onun da aci çekmesinden korkuyorum. Seni hala benimle biliyor ve seviyor ama ben kalbime ilk defa yalan söylüyorum.
Gittin...sevdamin öksüzlügüne alisabilirim belki ama sesinin uzak yollarin sonunda olmasi acitiyor içimi. Suskunlugun en büyük silahindi, suskunlugunla vurdun beni. Ben aliskinim kendi yaralarimi kendim sarmaya. Asil aci olan ve kanatan unutulmak aslinda. Söylesene, unutulmak kime yakisiyor..? Unutan sen olsan da, sana bile yakismiyor..Merak etme, üstüne giydirmedim bu duyguyu, unutulmayan olmak sende daha güzel duruyor. Görüyorsun iste, aska ve sana ihanet etmiyorum ben, ki kirginligim aska.Sen üstüne alindin...Bir sonbahar’da, günes hala daha isitirken bedenimi seni çikartti karsima. Sen “bitti” dediginde yagmur yagiyordu, askin cani sikildi, seni aldi...
