Avare Gönül
Gel artik aldanma divâne gönül;
Pisman olup yoksa aglayacaksin.
Oldun bir hayâle pervane gönül,
BelkI bu hayalie hep yanacaksin..
Avare gönül divane gönül
Gel artik aldanma divâne gönül;
Bildim bileli her dem âvâresin,
Yollarin yoldasi tam bîçâresin,
Dertleri pek çok bir baht-i karesin;
Ah bilsem ne zaman anlayacaksin..
Avare gönül divane gönül
Gel artik aldanma divâne gönül;
Her gün Ömrün mumlar gibi eriyor,
Bak, feryadina kimse ses vermiyor
Hasretlerin, hicranlarin bitmiyor.
Acep sen ne zaman uyanacaksin
Avare gönül divane gönül
Gel artik aldanma divâne gönül;
Arzularin hep ruhunu kanatti,
Günahlarin ruh ufkunu karartti;
Gelen günler geçenleri aratti,
Bilmem buna nasil dayanacaksin?
Avare gönül divane gönül
Gel artik aldanma divâne gönül;
F.GÜLEN
