İlleri
İl merkezleri baz alındığında Karadeniz Bölgesi sınırları içerisinde kalan iller şunlardır:
- Amasya
- Artvin
- Bolu
- Çorum
- Giresun
- Gümüşhane
- Kastamonu
- Ordu
- Rize
- Samsun
- Sinop
- Trabzon
- Zonguldak
- Bayburt
- Bartın
- Karabük
- Düzce
Nüfus ve yerleşme
Türkiye nüfusunun yaklaşık %15'i Karadeniz Bölgesi'nde yaşar. Nüfus yoğunluğu Türkiye ortalamasının altındadır. Nüfus daha çok kıyı şeridinde toplanmıştır. İç kesimlerde nüfus çok daha seyrektir ve akarsu boylarında yoğunlaşmıştır.En fazla nüfus Samsun dadır
Tarım alanları dar, endüstri fazla gelişmemiş olduğundan, bölge göç vermektedir. Kentleşme oranı düşük, kırsal nüfus daha fazladır. Ormanların bolluğu kırsal kesimde ahşap evlerin yaygın olmasına neden olmuştur. Karadeniz Bölgesinde ayrıca balıkçılık ön planda tutulur.Fakat dar çalışma alanları bakımından gittikçe çökmeye başlayan bir sektördür.Ayrıca buna deniz ve çevre kirliliği sebep olmaktadır.Bu bakımdan göç daha yaygınlaşır.
Coğrafya Batı Karadeniz Bölümü
Kızılırmak deltasının batı kenarından başlayıp Adapazarı ve Bilecik'in doğusuna kadar uzanır. Bölüm genel olarak dağlıktır. En gelişmiş şehri Kastamonu'dur. Orman ürünleri ve ormancılık önemli gelir kaynağıdır. Bolu ve Düzce çevresinde çok sayıda kereste fabrikası bulunmaktadır. Zonguldak çevresi maden çıkarımı, Ereğli-Karabük çevresi maden işletmeleri ile Türkiye ekonomisine önemli katkıda bulunur. Batı Karadeniz'in en önemli katkısı ise maden çıkarma ve işleme alanındadır. Bölgenin önemli şehirlerinden birisi olan Karabük'de giderek gelişimini sürdürmektedir.
Özellikle son yıllarda Batı Karadeniz bölgesinin en önemli gelir kaynaklarından biri turizmdir. Bölgedeki Amasra, Kastamonu, Safranbolu, Ereğli, Eskipazar, İnebolu, Abana, Cide ve Bolu gibi turistik merkezler yerli ve yabancı turistlere alternatif turizm hizmetleri sunarak ekonomiye önemli katkı sağlamaktadır. Eskipazar'da Hadrinapolis antik kenti bulunmaktadır. Yağış miktarı 1500-1600 milimetre arasındadır. En büyük kenti Zonguldak olan Batı Karadeniz kentinin en büyük şehri bu olsada , yüzölçümü çok küçük olan Zonguldak ilinin merkez dahil 6 ilçesi vardır.
Orta Karadeniz Bölümü
Karadeniz Bölgesi'nin orta bölümüdür. Ordu'nun doğusunda yer alan Melet Çayı'ndan Sinop'un doğusuna kadar uzanır. Samsun ve Amasya ilinin tamamı, Ordu'nun %99'u ve Doğu Karadeniz Bölümü'ne göre güneye daha fazla sokularak Tokat ve Çorum illerini içine alır.
Yer şekilleri Doğu ve Batı Karadeniz'e oranla daha sadedir. Dağların yükseltisi azalmış ve dağlar içeriye çekilmiş durumdadır. Bunun sonucunda tarım alanları ve ulaşım çok gelişmiştir. En gelişmiş şehri Samsun'dur.
Orta Karadeniz, Doğu Karadeniz'e nazaran en az yağış alan, kıyı ile iç kesim arasında farklılığın en az olduğu bölümdür. Yine de yağış boldur ve yağışlar her mevsime dengeli olarak dağıldığından kurak mevsim yoktur. Türkiye ekonomisine katkısı daha çok tarım alanındadır. Ülkemzdeki Fındık üretiminin yaklaşık yarısı (%41'lik bölümü) Ordu ilinde yapılmaktadır. Yağış miktarı 1000 milimetreye kadar çıkmaktadır. Dağları kıyıya paralel uzanır. Başlıca dağları Canik Dağları, Akdağ ve Kocadağ'dır.
Bu bölümde tarım alanları daha çoktur. Yeşilırmak, Kızılırmak ve Kelkit Çayı'nın aşağı kesimleri buradadır. Yeşilırmağın denize döküldüğü kesimde Çarşamba delta ovalarını oluşturmuşlardır. Ayrıca iç kesimlerde Suluova, Niksar, Erbaa ve Merzifon ovaları yer alır. Bu bölümde yağışlar doğu bölümüne göre daha azdır. Çünkü burada ki dağlar,doğudakiler kadar yüksek değildir. Denize etkisi iç kesimlere kadar sokulabilmektedir.Bu durum,kıyı ile iç kesimler arasındaki iklim farklılıklarının belirgin olmamasına neden olmuştur.
Doğu Karadeniz Bölümü
Karadeniz Bölgesi'nin en dağlık, en fazla yağış alan, bulutlanmanın çok olduğu, nem oranının en fazla olduğu bölümdür. Bölgede en çok balıkçılık ve tarımcılık olan bölümdür ve halk geçimini balıkçılık ve tarımdan kazanır. Ayrıca Karadeniz Bölgesi'nin en çok çay, fındık ve mısır yetiştirilen bölümüdür. Ulaşımın en zor, engebeli ve en çok göç veren bölümüdür. Tarım alanı kıyı şeridi boyunca dardır. Bölgenin engebeli olmasından dolayı makineleşme azdır Rize, Artvin, Trabzon, Ordu, Giresun, Gümüşhane, Bayburt, önemli yerleşim merkezidir. Bölgenin en gelişmiş illeri Trabzon, Ordu ve Rize'dir. Türkiye'de yaylacılık merkezi olan alpin çayırlıkların en güzel örnekleri Doğu Karadeniz Bölümü'nde, özellikle Rize çevresinde görülür. Ayder, Anzer, Çağırankaya yaylaları bunlara örnektir. Yıllık yağış oranı 2500 milimetreye kadar ulaşır.
Bölgede eski adı Şerah olan bir krater gölü Uzungöl bulunur. Uzungöl yaklaşık 1000 metre boyu, 500 metre eni ve ortalama 15 metre derinliğe sahip bir dağ gölüdür. Ormanlar arasında yer alan gölde alabalık yetiştirilir. Of'a olan uzaklığı yaklaşık 38 kilometredir ve Of'dan dolmuşlar bulunmaktadır. Yolun büyük kısmı asfalttır. Kıyı ile iç kesimler arasında iklim ve bitki örtüsü birbirinden tamamen farklıdır. Kıyı şeridinde tipik Karadeniz iklimi hüküm sürer. Doğu Karadeniz Bölümü'nde işletilen en önemli yer altı zenginliği, Artvin yakınlarındaki Murgul'da bulunan bakır madenidir. Türkiye'de üretilen bakırın büyük bir kısmı bu bölümdeki yataklardan elde edilir. Çıkarılan bakır cevheri Murgul ve Samsun'daki fabrikalarda işlenir. Trabzon'daki Atatürk Köşkü; Giresun Kalesi, Doğu Karadeniz'deki tek ada olan mitolojik Giresun Adası (Aretias), Kümbet Yaylası ve Bektaş Yaylası, Maçka'daki Sümela Manastırı ve Ordu Mesudiye'deki keyfalan yaylası, Ordu'daki çambaşı yaylası ve Ordu daki bir çok yaylalarda her yıl düzenlenen yayla şenlikleri bölümün önemli turizm değerleridir.
En büyük şehri Trabzon olan bu bölümde Vakfıkebir ilçesinde ekmek, Akçaabat ilçesinde köfte ve diğer ilçelerde hamsi meşhurdur.
