"Barış Amca sütümü içiyorum."

Ani ölümüyle tüm Türkiye'yi yasa boğan Barış Manço'nun Moda'daki evi hayranlarının akınına uğruyor. Sabahın erken saatlerinden gece geç saatlere kadar Yusuf Kamil Paşa Sokak'taki evin önüne gelen Manço hayranları, duygularını, gözyaşları arasında bahçe içinde açılan anı defterine döküyorlar. Evin çevresini saran demir parmaklıklar ile kapısına karanfil bırakan her yaşta müziksever, park ettikleri otomobillerinde unutulmaz Barış Manço parçalarını dinliyorlar. Manço'nun hayranları, dondurucu soğuğa ve yağmura aldırmadan saatlerce evin önünden ayrılmadılar. Caferağalılar ve gençleri imzalı ‘‘Cennet mekanın olsun, seni unutan kahrolsun’’ yazılı bir bez pankart da evin önündeki 2 ağaç arasına asıldı. 7'den 77'ye herkesin beğenisini kazanan Manço'nun ‘‘Adam olacak çocuk’’ programında verdiği mesajlarla kalbini kazandığı küçük hayranları da evin demir parmaklıklarına notlar bıraktı. Bunlardan biri de Barış Manço'nun eğitici ve öğretici programalarının ne kadar etkili olduğunu gösteriyor.

‘‘Barış Amca, sütümü içiyorum/Ispanak yiyorum/Arabanın arkasına oturuyorum/Sözünü dinliyorum/Seni hiç unutmuyorum/İnanç. 1 Şubat 1999’’

Barış Manço, bugün devlet töreni ile uğurlanıyor. İstanbul Valiliği'nden yapılan açıklamaya göre Manço için ilk tören saat 09:15'te Moda'daki evinin önünde yapılacak. Daha sonra AKM'de saat 10:00'da düzenlenecek törenin ardından Levent Camii'ne geçilecek. Manço, saat 13:30'da Kanlıca Mezarlığı'nda toprağa verilecek. Kadıköy Belediyesi cenaze töreni sırasında trafiğin aksamaması için çalışmalar başlattı. Bu arada televizyonlar cenaze törenini canlı yayınlayacak. Gece de bir çok eğlence merkezinde anma töreni yapılacak.

Manço'ya Gesi Bağları toprağı

Barış Manço'nun mezarına, Kayseri'nin Gesi Beldesi'nden toprak gönderilecek. Gesi Belediye Başkanı Ömer Sağıroğlu, Manço'nun, ünlü ‘‘Gesi Bağlarında Dolanıyorum’’ türküsünü en iyi yorumlayan sanatçı olduğunu hatırlattı ve ölümünün Gesi Beldesi'nde büyük üzüntü yarattığını söyledi. Sağıroğlu,

‘‘Barış Manço, Gesi Bağları türküsünü çok duygusal yorumlayarak okumuştu. Türkiye'nin yurtdışında tanıtımında önemli hizmetleri de olan Barış Manço'nun mezarına, ona olan sevgimizin bir sembolü olarak Gesi Bağları toprağı göndereceğiz. Onu daima kalbimizde yaşatacağız ve Gesi Bağları türküsüyle anacağız.’’

dedi.

Yıl 1955. Sınıfın kapısından, kısa boylu, tombik, gülerken öndeki 2 dişi ortaya çıkan bir çocuk girdi. Ağabeyi Savaş'ın elini tutarak sınıfa giren bu çocuğun adı Barış'tı. Yıllar sonra tüm Türkiye'nin tanıyacağı Barış Manço.
Yatakhanede yataklarımız yanyanaydı, sınıfta aynı sırayı paylaştık tam 6 yıl boyunca. Okul numarası benim numaramdan bir evvelki numaraydı; 1018.
Ortaokul sıralarında işbilgisi dersinde hocamız Balaban, Barış'a tahtadan bir gitar yaptırdı. Gitar, şekli ile, telleri ile görünüşte gitardı, ama bir eksiği vardı, çalmıyordu.

Galatasaray'da her cuma Şamata Gecesi yapılırdı. Talebeler, daha sonral Barış'ın ‘‘7 den 77'ye’’ programını yaptığı, Tevfik Fikret Salonu'nda toplanır, kurtlarını dökerlerdi. Yine böyle bir gecede Barış, elinde çalmayan tahta gitarı ile sahneye çıktı. Banttan yayınlanan Elvis Presley'in bir şarkısını söyleyip çalar gibi nefis bir gösteri sundu. Oysa aynı Barış, tüm okulun koşa koşa gittiği Elvis filmlerine, okuldan ‘‘Bu nasıl müzik’’ diyerek gitmeyen tek talebeydi.

Sahnenin tozu bulaşınca Barış kendini müziğe vermeye başladı. Saksofonda sınıf arkadaşımız Atkafa Savaş Akad, bas gitarda Şapşal Ender ve solo gitarda Barış, lisenin pek çok gecesine renk kattı. Barış bir süre sonra, bir kamyona atlayıp, ağabeyinin yerleştiği Belçika'nın yolunu tuttu. Güzel Sanatlar Akademisi'ni bitirdi orada, ama müziği asla bırakmadı.

Sonra ‘‘Çıt çıt çetene’’yi duyduk Barış'ın sesinden. Ardından herkesin dilinden düşmeyen şarkıları geldi peşpeşe. Son olarak Bodrum, Akyarlar'da yaptığı Manço Club'ün açılışında bir araya geldik. Sabahın 04.00'üne kadar eski günlerimizi yeniden yaşadık. Bana ‘‘Aybars’’ dedi, ‘‘İnan ki çok yoruldum. Bundan sonra tek emelim yoksul çocukların eğitimine katkıda bulunmak olacak. Tuzla'da 2000 kişiyi okutabileceğim bir okul yaptırıyorum. Gencecik fidanların büyümesini seyredip keyifleneceğim, o keyifle de dinleneceğim. Tek isteğim bu...’’
Bu keyfi yaşayamadı Barış. Şimdi dinlenebiliyor mu bilemiyorum, ama Barış müziği ile hep dinlenecek. Güzel, iyi, temiz bir insanı kaybettik.