Kadın ve Deniz Yaklaştıkça kaybolur kendinden
Kadın ve deniz
Ayrıntılar saklar bütünü
Özü göremeyiz
Birinde alabildiğine su
Mis gibi yosun kokusu
Dalgalar inişli çıkışlı
Balıklar deniz anaları ışıltılı taşlar
Ve mavi titreyişler içinde aksimiz
Diğerinde
Sonsuz bir sorgulama
Tenin yakıcı kösnük buğusu
Sarıp sarmalayan anaç sıkıcılık
Ve arzunun kuytu koruluklarında eririz
Derinlik sarhoşluğuna sürükleniriz
Aksine belirir giderek
Bakınca yüksek ve uzak
Soyunur tüm ayrıntılardan
Haşmetle çıkar ortaya çıplak
Görülmedik ne varsa yakından
Kocaman maviliklerde deniz
Sesini
Kokusunu tenini
Kadını da uzaklaştıkça özleriz
İçinde esriyip kaldığımız
Sarılıp sarmalanıp mest olduğumuz
İki muhteşem dişi
Ne kadar uzaklaşırsak
O kadar keşfederiz
İçlerine çekerler yaklaşırsak
Nefessiz kalırız
Bunalırız
Ve ne denli uzaklaşırsak
O kadar severiz
Fuat Eriçok
