DEM GÜN BATIMIYKEN
Bilmem hangi hasretin goncası tutuştururken seni içimde
Ellerinde uyumak vardı bir yaz yağmuru sonrası
Tenim teninde çağlarken serseri ıslığımın gecesinde
Sarhoş olmak vardı dudağının meyhanesinde
Sorular soruları kovalarken
Utangaç cevapların zulasında
Sözcükleri toprağa ekerken sessizlik
Soluğuna sarılmak vardı
Dem günbatımıyken.
Azrailin kod adıdır zaman
Sorgusuz katleder gençliği
Zaman canımı sobelerken
Canında saklanmak vardı.
ZÜLFÜ AKAR
