Günahların en büyüğüydü gönülle oynamak
En acısıydı
Sadece son defa güzeli bulup
Maksadım sadece sevdayı yaşamaktı
Biraz da yaşatmak.
Affet beni
Sevdam gerçekti ben yalandım
Ben kendi ateşinde
Kendi közünde yanan olacaktım
Alevlerim seni de tutuşturdu
Affet beni yanıldım
Oysa sadece ben yanacaktım.
Hiç istemezdim güllerin solmasını yanaklarından
Gamzelerinin hüznü taşımasını
Gözlerinin mutluluk dışında
Hiç istemezdim inan yaş akıtmasını…
Affet beni
Yaşla değilmiş cahillik
Yürekle oluyormuş
Yanlışlıklar komedyası hep yürekte duruyormuş.
Yediğim lokmanın tadı sendin oysa
İçtiğim su kadar berraktın
Gözyaşların damladı biliyorum gönlüne
Bulandın.
Keşke diyorum o gece olmasaydı
Keşke güneş hiç batmasaydı
Sen ağlamasaydın, ben ağlamasaydım
Yer yarılsaydı da
En dibinde ben olsaydım…
Heyhat,
Heyhat ki heyhat
Kuşlar sustu bir defa
Yanaklarındaki kızıllık gitti, izi kaldı bulutların
Şimşekler hevesiz
Yol bilmeyen göçmen kuşlar gibi
Hep kıyılara çarptı yüreğim yüreğini düşündükçe
Ne yaptımların ucunda hep ben sallandım
Kementler boynuma dolanıp durdu
Çok bekledim gelmedi Azrail
Ölüm kudurdu…
turgut uzdu
