Küflü Güller
Bana bırakıp gitme şüphenin yükünü.
Kaldıramaz umutlarım.
Ya unuttukların, unuttuklarım...
Kara defterde kuruttukların.
Sus! ..
Kaçmasın büyüsü aşkımın.
Sus! ..
Dolmasın gözlerime sözlerindeki zehir.
Ve taşıp ağzından boğmasın süt beyazımı.
Biliyorum kaçamak gözlerinde yarım kalanı.
O muydu ilk aşk acısı?
Yakıcı...
Söyleme gözlerinin rengini.
İğneli beşiğe teslim etme gözlerimdeki gün ışığını.
O ışıkla büyüttüm küflü güllerimi.
Sahici, deli dolu...
Engel tanımaz yüreğimle.
Güllerim yürek kırmızısı.
Taşıdığım, güne koşan aşkımın doğum sızısı.
Sus! ..
Ağıtların sustuğu dünyama puslar çöreklenmesin.
Ben çok kustum yüreğimdeki sevgileri yeryüzüne.
Ben ağlarken topraklar ağladı.
Ve ben sana yüreğimdeki okyanusları taşırdım.
Sana umut çiçeklerimi taşıdım.
Ölesiye, kan ter içinde...
Sen vardın...
Yasemin Yılmaz