SİM

a. (fars. sim).
1. Esk. Gümüş.
2. işlemelerde kullanılan, gümüş görünümünde parlak sırma ya da metal tel iplik.
3. Esk. Gümüş para.

—Esk. Ser üzer, gümüş ve altın. ll Simendud, gümüş kaplama.

—Ed. GÜMÜŞ'ün eşanlamlısı.

—El sant. ipek ya da pamuk iplik üzerine ince ve yassı metal teller sarılarak yapılan, sarı ya da gümüş renkli iplik, (işlemede, giyim süslemede, saçak vb. yapımında kullanılır.)

—Tekst. Genellikle ipek ya da renkli pamuk ipliği üzerine yassı ve ince metal teller sarılarak yapılan ve kumaşları işlemede kullanılan iplik.

♦ sıf. Esk.
1. Gümüş gibi parlayan.
2. Sim reng, gümüş gibi beyaz ve parlak olan. ll Sim-ten, teni beyaz ve parlak olan.

—Kur. tar. Sim sakalar, Osmanlılar'da sarayda görev yapan suculardan bir bölümüne verilen ad. (Bunlar, suları gümüş kaplar içinde taşırlardı. Koğuşları Topkapı sarayı'nda Babıhümayun'un solundaydı. Görevleri, Hırkai saadet dairesi'ni yıkayıp temizlemekti.)

—Nümism. Sim akçe, gümüş para. ll Sim mecidiye, gümüş mecidiye. (Sim mecidi de denir.)

SİM
a. İşaret, sembol.