MIKNATIS

a. (yun. muknatis'ten. ar. mıknatıs).
1. Demiri ve birkaç başka metali çekme özelliği gösteren demir oksidi.
2. Demiri çekme özelliği olan ya da sonradan bu özelliği kazanmış her madde.

—Esk.

• Mıknatısi tabii, haceri mıknatısi, demir oksit.
• Mıknatıs-ı suni, mıknatısı sınai, sürtme, dokunma ya da elektriklenmeyle cisimleri çekme gücü verilen demir.

—Giz. bil. Gizlici tıbbın yararlandığı mineral manyetizma etkeni; evrensel manyetizmaya başvuran bu tıp dalı, hayvansal manyetizmayı da kullanır.

—Manyet. Bir dış manyetik alan üretmeye yarayan düzenek. (Bu, üretilen alanı korumak için akım gerekmiyorsa sürekli bir mıknatıs, tersi durumda ise bir elektromıknatıstır.)

—Vet. Sığırlara yutturulan mıknatıslar, demir yapısındaki yabancı cisimlerin neden olabilecekleri zararları önlemek için kullanılır. Bu cisimler mıknatısa yapışınca, sindirim sistemindeki herhangi bir organa zarar veremez hale gelir.

—ANSİKL. Doğal mıknatısa ya da mıknatıs taşına manyetit adı verilir. Kimyasal bakımdan bu madde, formülü Fe304 çılan spineller ailesine ait bir demir oksididir. Manyetit bazik kayalarda (bazaltlar) bulunur ve yerküre yüzeyinde gerçek dağlar oluşturur (İsveç). Manyetit kristalleri, küp bakışımlı, sekizyüzlülerdir; bunlar birleşme düzlemli polisentetik lameller halinde de bulunur. Manyetit, demir siyahı renginde ve siyah tozludur. Mıknatıs, demiri, nikeli ve kobaltı çekme özelliği gösterir; bir kristal içinde alınan değişik doğrultulara göre çok belirgin bir manyetik anizotropisi vardır (R Weiss). Yoğunluğu 4 ile 5,2 arasında değişir. Manyetit, demir cevheri olarak işletilir ve bu metalin en iyi nitelikte olan türüdür.

DEVAMI Mıknatıs