nereye gittiğini bilmeyen adımlardı…..
yalnızlığın algımdı…
paylaştığım oldu
artık…
uçuşan,
sarı yaprakların
arasından çıkıverdi.....
nereye gittiğini bilmeyen
adımlardı
onu taşıyan;
usul usul
ve
umarsız bir tebessümle,
koydu önüme..
al dedi……
al.
yüreğime koydum,
sonbaharı.
istedim ki zulan;
hiç kimse fark etmeden,
bilmeden dokunun
masum soluk alışını,
çığlıklara dursun yalnızlığımda...
istemiyorsan söyle
söyle
sileyim kokunu,
sessiz rüzgarların
fırtınalı kıvrımlarından...............
