Daglar Kiskandi Bizi
.
Yarim bir denizdim ben, diger yanimda sen olan.
Aceleyle birlesince biz, okyanuslardi yaratilan.
.
Sevdamizi oksayan dalgalarda,
sevgi içinde yüzerlerdi mutlu, sen yunus baliklari.
Büyürdü sularimizda hasret özlü, mercan adalari.
.
Ya rengini gözlerimden almis kahverengi yosunlar?
Ya doganin kutsal bestelerle sevdamizi fisildamasi?
Bu, öylesi tarifsiz bir doyumsuzluktu ki,
ikimiz de bilemedik bizi gözleyen, bize imrenen
zirvelerdeki kem gözleri.
.
Oysa gün loslugunda, gece karasinda
kiskançligin nöbetindeymis onlar!
.
Bir ufukta tüterken benim kahve bugusu gözlerim,
digerinde sevda yanigi dumanin yükselirken senin;
kara kara bulutlarla, hirçin rüzgarlar gönderildi üzerimize.
Alt üst olacagimiz firtinalarin baslangiciymis bu megerse...
.
Eskimeden, eskiden kalmis
sevda çatlaklarinda sen ayni kalirken,
içimdeki kiskançlik közlerinde
buharlasmakta benim mavim...
.
Biraktigimiz izler nefret yosunlari, inat çamurlari...
.
Eksilmis ruhumla yorgun bedenimde
zorlanmakta çilgin sevgi dalgalariyla sinirlarim.
Bosa akan pinarlarimda solarken sular, uyumakta renkler.
Kurumus, yikinti bir dünyada can çekisen,
karaya vurmus umutlardir korkularim.
.
Ya her gün az, biraz yikilirim,
ya da bir gün, birden yok olurum...
.
27 Ocak 2007
Nesrin Göçmen
