Bu gece gidiyorum bu şehirden..

Ne ilk ne de son gidişim bu...

Ama gitmeler hep hüzün veriyor bana..

Geride birini bıraksam da bırakmasam da hep hüzünlü,hep gözyaşı dolu...

Bunun üzerine bir de seni bırakıp gitmek var ya,işte o gerçekten üzüyor beni...

Tabi senin için yine hiçbir şey farketmiyor...

Hayatında zaman zaman oluşan boşlukları dolduran bir insanım senin için..

Tamamen basit bir materyal,bir araç...

Canın isteyince gel,

Canın istemeyince git...

Sevgim tükenir mi bir gün bilmiyorum...

Ama bana değer vermeyen,beni sevmeyen bir adam için neden kul köle olayım ki?

Senin için niye üzüleyim?

Niye seni burada bırakıyorum diye yüreğimde kocaman bir sızıyla gideyim bu şehirden?

Ne gerek var ki...

Her sözüm,her duygum,her yanışım senin için,hepsi ama hepsi gerçekti bugüne kadar...

Keşke sen de birazcık benim kadar gerçek olabilseydin,bir parça birşey öğrenseydin benden...



Her neyse sevgili,(ne tuhaf hala sana "sevgili" diyorum),ben gidiyorum,ve yine üzgünüm her gidişimde olduğu gibi..

Bu sefer yüzünü göremeden,sesini bile duyamadan gidiyorum..



Hoşçakal,kendine iyi bak...Sen bakamazsan bakanlar var nasılsa...Boşver...



18.geceyi yaşıyorum,saymaya devam..Yalnızlığa devam...

Sevgimle kal.......