Dayanamıyorum sensizliğe
Üşüyen ellerimde ağlıyor yalnızlığım
Seni soruyorum sabahlayan yıldızlara
Soruyorum seni doğan güneşe
Susuyor yıldızlar
Işığını kesiyor güneş
Dudaklarıma inleyen nağmeler
Sen duymazsın
dağlar deler
Rüzgara yaren oldu nefesim
Esti sen diye şehirden şehre
Saklandı rüzgar ağaçların bedenine
Kaldı senli nefesim boş sokaklarda
Kor alevlere düştü gölgeni tutamayan ellerim
Islak gözlerimi kahretti gururum
Yürüdü gözlerim gözlerine
Çarpıyorum kalbimi toprağa taşa
Kucaklıyor beni kucaklıyor seni
Senden bir parça her damla
Tesellim oluyor ağlayan bulutlar
Kızıl göklerde yürürken gözlerim
Hasretini hıçkırıyor boş sokaklar
Özleyişimin kokusunda kalacak çiçekler
Gül endamımda saçlarına konacak bülbüller
Boşlukta kalacak senli bakışım
Hakkedemeyişinin günlüğü açılacak sayfa sayfa
Islatacak yağmurum sırdaşın olmayacak güneş
Dayandığın her ağaç gövdesi titretecek bedenini
Gölgemde yürüyecek ayakların
Avuçlarımdan kayan aşkıma
yağmurlar ağlayacak!
nurten tarım
