Şunu bil ki,
Bir damla yağmur
ıslatmaz beni sensiz.
Kokmaz olur çayır çimen,
güller, gülmez olur bana,
içimde
bir çocuk ağlar
dinmez yaşları
hıçkırır
susmaz olur,
İşte ben sensiz!
Şunu bil ki,
dalından düşer yaprak
saklanır buluta güneş
ve rüzgarın önünde
bir sandal
bir oraya bir buraya
yol bilmez yordam bilmez,
İşte ben sensiz!
Şunu bil ki,
Geceleri zeytin karası
ve sabahları uzak
sensiz.
Uyanışları mahzun
yorgunluğu üzerimde yokluğunun
ve dudağımda
bir iki laf
belli belirsiz.
İşte ben sensiz!
Şunu bil ki,
yalnız sen,
sen sevdiğim,
ömrüme sebep
ömrüme bin bir renk,
ve ömrüme ahenk
biraz beni ben
ve dahası beni sen yapan
kah içimde
kah içinde
aşkın içinde.
İşte ben sensiz!
Üşümüşlük tende
ve mum alevi sıcaklığına
şükürler dilde,
uyanışlarım mahzun
uyanışlarım sessiz,
yorgunluğu üzerimde
yokluğunun.
İşte ben sensiz!
Şunu bil ki,
ömre sebep
şunu bil ki,
ömre ahenk
şunu bil ki
türlü renk
beni ben,beni sen
yapan ne varsa
can!
Sensiz,
Ah! sensiz,
güller gülmez olur bana,
İşte ben sensiz!
cem ayaz
