övünmek (-le)
1. Bir niteliği sebebiyle kendini yücelmiş sayarak bundan abartmalı bir biçimde söz etmek, iftihar etmek:
"Sonra oyuncakları ile övünen bir çocuk gibi gülümseyerek ilave ederdi."- Y. K. Karaosmanoğlu.
2. (nsz) Kendi kendini övmek:
"Yaptığı fedakârlıktan övünüyor diye kadına kızardık."- A. Gündüz.