Yumuyorum gözümü
Yüzüm bağrında soluklarını dinliyor
Bir şarkıyı yaşıyorsun söylerken
Üşüyorsun rüzgara karşı yürürken
Çarptıkça rüzgara sesin
Aşık oluyorum sana yeniden
Bırakamıyorsun kendini rüzgara
Bağıra bağıra söylüyorsun şarkını sonra
Titremiyorsun, üşümüyorsun
Bir cesaret söylüyorsun sevdiğini
Benden çok mu, ne kadar?
Varlığın sığmış tüm yokluklarıma
Ellerim, bedenim aldırmıyor rüzgara
Sebep mi sanki sevişmek
Sevgini sus, diyor ayrılanlar
Ayrılık engel mi aşka?
Yumuyorum gözümü
Ellerimi ellerin farzediyorum
Nasıl değişiyor içim
Yarımları tamamladı aşk
Ayrılık aylarını süpürüp
Hüznü rüzgarıyla içti gözlerimizden
Bir tatlı melteme döndü sonra
Bir gün
Kasıp kavursada ayrılık
Yarımız bizde kaldı işte
Adını anmasak izini sürmesek bile
Yar olan, yar kalan aşktır bize
özlem deniz özak
