Koca Râgıp Paşanın güzel bir halayığı varmış. Haşmet, Râgıp Paşaya misafir geldikçe bu halayık kahve getirir, Haşmet de ona sulanırmış. Bir gün Haşmet yine Râgıp Paşa’ya misafir gelmiş. Zaten işin farkında olan Koca Râgıp Paşa halayığı çağırarak yine kahve götürmesini, fakat çok naz ve işve yaparak Haşmet sulandıkça parasını, değerli eşyasını ve en sonunda teslim olmak için dinini, imanını istemesini tembih etmiş. Halayık, paşanın dediği gibi yaparak Haşmet’i bir bir soymuş. Nihayet halayık demiş ki: "Ben sana teslim olurum amma cahil bir kızım; dinden, imandan haberim yok. Ölürsem imansız gitmeyeyim. Bana dinini imanını ver!" Bunun üzerine Haşmet heyecanla ayağa kalkarak, "Vallahi de yok, billahi de yok" demiş. Kapıdan dinlemekte olan Râgıp Paşa içeri girerek "Ne yaptın Haşmet?" diye sorunca Haşmet: "Ne yapalım paşa hazretleri? Var desem onu da alacak. Onun için yok dedim" demiş.
