duuurrrrr
Gecenin ilerleyen saatleriydi…
Yelkovan başını akrebin omzuna yaslamış,
Uyukluyordu adeta…
Dışarısı öyle karanlıktı ki,
Yalnızca birkaç yıldızın sönmüş ışığı vardı.
Ve ben…
Ben ışığımı kaybetmek üzereydim!!
gece durmadı, sustu sadece...
kımıldamadı saat uzun bir süre,
yanıyordu sanki delicesine...
söndüren hafif bir esinti,
seni takip etti,
baktım!
kalktım!
sordum!
gitmesen?
olmaz dedin, gece korktu!
gitmeni hiç yediremezdi, boğuldu,
sadece sustu ve kaldırdı başını göğe
dedi ki bana sessizce,
küçükken yıldızlar vardı bu gökte...
bir göğe baktım bir geceye,
sözün geldi o an dilime
diyemedim...
içim öyle karanlıktı ki,
Yalnızca birkaç yıldızın sönmüş ışığı vardı.
Ve ben…
Ben gidişini seyretmek üzereydim!!
Gözün ilişti o an gözüme
Işığımı aldığım o gözlerin...
Bakamadım....
Canlanıyor zihnimde bakışların
İçimi kıpırdatan
Kalp ritmimi değiştiren bakışların
Bakamıyorum...
Gitmeni yediremiyordu gece
Susmuştu...
Yalnızca sönmüş rüzgarların
Hafif esintisi vardı...
gece baktı bana gizlice
karanlığını kokladığım gece...
göremedim...
ölüyordu zihnimde susuşları!
içimi parçalayan,
beni benden alan ıssızlığını gecenin
koklayamıyordum...
ben öyle durdum sessiz, kimsesiz
susmuştum...
yalnızca içimde kopan fırtınaların
delirten gürültüsü vardı...
Bana bırakmıştım beni
Yalnızdım....
Hayalinle başbaşa bırakmıştın
Ama sensizdim....
Işığımı aldığım gözlerin yoktu…
Sen yoktun!!
Kağıt ve kaleme sarıldım çaresiz,
Akıttım içimi.
Mısralarda…
Kelimelerle, nokta ve virgüllerle…
Ben öyle yazdım durdum, sensiz...
Coşmuştum...
Yalnızca coşmuş duygularımın
Oynattığı kalemim vardı...
Yalnızca sönmüş duygularının
Acıttığı "ben" vardı...
hafif bir esintiydi başucumdaki,
radyoda içli bir şarkı beni anlatan,
yıldızlar sönmek üzere olan,
ve senin gözlerin aldatan;
utandılar halimden,
sordular!
susun dedim yaşlı gözlerle
dokundum resmine
gözlerim tutuştu...
coşmuştuya duygularım,
iki damla yaş aktı
ağladım,
erkek olamadım..
akan yaşlarla kalem durdu
kağıt ıslaktı
kalem ıslandı
gece ıslaktı
şarkı ıslandı...
yarama bastım yıldızların ışıltısını,
gecenin kokusunu,
saatin suskunluğunu,
ve seni!
beni ben yapan sersemi,
beni yakan gizemi,
içimin güneşi gözlerini,
lanetledim ben kendimi!
şarkı mahsunlaştı,
kalem oynamaya başladı,
gece huysuzlandı,
saat ise can içre sızı;
seni benden aldı...
bana derin bir yara bıraktı...
kalem suskun kaldı,
oynaştı ak sayfayla..
şarkı bir çılgın,
yarama bastı
ve dedi,
yok mu yaranın merhemi?
bir şarkı kalmıştı konuşmadığım,
bir şarkı kalmıştı bana dokunmayan...
anlattım uzun uzun bırakıp kalemi!
şarkı güldü,
saat durdu,
gece soldu,
yıldızlar boğuldu,
rüzgar sordu,
nerede?...
neden bir yerlerde?..
