Amerika’da 22 no’lu karayolunda, devriye görevi yapan bir otoyol polisi arabasından yolu takip ederken, bir araba görmüş. Minimum 50 km. ile gidilmesi gereken yolda bu aracın tam 22 km./saatte gittiğini fark etmiş. Araba yolu tıkıyormuş. Ve aracı durdurup sürücüyü uyarmaya karar vermiş. Aracı çok yaşlı bir teyze kullanıyormuş. Aracın arkasındaki koltuklarda çok korkmuş 3 tane yaşlı teyze varmış.
Polisi görünce yaşlı sürücü: “Polis bey, çok mu hızlı gidiyorum?” diye endişe ile sormuş. Polis demiş ki: “Hanımefendi, hızlı değil, aksine çok yavaş gidiyorsunuz. Ve bu durum bütün otoyol trafiğini etkiliyor. Radardan gördüğüm kadarıyla 22 km. hızla gidiyordunuz.”
Yaşlı teyze: “Ama otoyolun girişinde 22 yazıyordu ve ben de bu hıza uymak istedim.” Polis: “Teyzeciğim; 22, otoyolun numarası. Bu yolda minimum 50 km hızla gitmelisiniz.” Kadın: “Tamam, bundan sonra hızlanacağım.” demiş.
Polis tam kendi arabasına giderken, gözü yine arkada oturan, hiç konuşmayan ve çok korkmuş 3 yaşlı teyzeye kaymış. Ve sormaya karar vermiş sürücüye. “Teyzeciğim bir şey sorabilir miyim? Bu arkada oturan kişilerin nesi var? Çok korkmuş görünüyorlar!”
Kadın şöyle cevap vermiş: “Valla ben de anlamadım, 250 no’lu karayolundan çıktığımdan beri böyleler!”
