yiğit
bir yiğit Yorgun
bedeni
ruhu
azat olmuş
kölelikten özgürlüğe
henüz yirmi ikisinde
üç çocuğu
âşığı
ufak tebessüme aç
gül tenli gün eşi
gül bir yiğit
barışa sevdalı
karış karış insan
tepeden tırnağa
evrensel lisan
inancı gül
tacı tahtı kül
cenneti işgal
cehennemi lâl
ak gökte karabulut
ülkesi koca bir tabut
omuzlamış
el vermiş
sır vermemiş
dişleri kenetli
alnında pıhtılaşmış
ay-dın-lık-lar
önünde arkasında sahipsiz yıllar
gül yiğit
gül ki
bahçeler içinde
kardeşlikler elinde
göbeğin kesilmiş senin
ansızın vurdular
ansızın geçip durdular
akrep yarasa çıyan yürekli
yüreksiz adamlar
yürekli karşısına
vurdular onu
yirmi ikisinin
tam kırk sekiz yerinden
nankörün itin biri
ekmeğini yediği
insanımsın canım dediği
güpegündüz
sokaklar ortasında
çığlık çığlığa bir siren
duygular
yaralar
sızılar
paramparça aldı onu
çığlık çığlığa
yollar
yıllar
göçler
parça parça aldı onu
ölmedi
yüzlerce dul
binlerce yetimdi
şanslıydı
obası yurdu
çocukları
yersiz yurtsuz
sürgünler içinde
gün veren gül eşi
küller içindeydi yiğit
yiğitçe affeyledi
yaşadı
kar boran yüreğiyle
güneşlerle baharlarla
ve kanayan onca yarayla
*****liklere bacım
kalleşliklere arkadaşım
geç buyur
geç otur baş köşelere dedi
... ... ...
abdulrızak kılıç
suskun sevda Abdulrızak kılıç Son düzenleyen MaLiNBeR; 16 Şubat 2008 02:15
