Boş ver gönlüm üzülme
Dağlarda her çiçeğe rastlanır
Arılar, kelebekler konar
Yağmurlarda bin bir itina
Yürekler ıslanırken kanar.
Boş ver gönlüm üzülme
Her gülde diken olur bilmelisin
Merhamet bilmez kelimelere benzer
Gözlerin ardına saklanan duygular gibidir
Ne istek emindir gülümseyişten
Ne kabahat üstlenir sahipliği
Fırtınalar eser, yere düşer gölgeler, sürünür
Katarlar gibidir hüzün
Birinin ardından diğeri görünür.
Boş ver gönlüm üzülme
Kayıp tek taraflı olmaz hiçbir zaman lakin
Kaybolan sevgidir biçareliğinde
Umutlarını atıp yarlardan aşağı
Dalar karanlık ormanlara
Bazen bir adım öteye saklanır
İlk adımda tekrar yakalanır
Bazen kaybeder yolunu
Unutulur, silinir gider.
Boş ver gönlüm, üzülme
Unutan unutsun baharı, kuzuları, koyunları
Kuş sesler sussun
Aşk şarkıları nadir söylenirmiş cumbalardan
Varsın hiç söylenmesin
Bir uyanmayla rüyaların sonu gelmez
Bazen hüzün gözlerle gelir, hüzün getirir hep
Bazen mutluluk,
Uykuya yapışıktır rüyalar
İnanma biteceğine, bitmez
Boş ver gönlüm, üzülme.
turgut uzdu
