Karanlık Üstüme Geliyor Baba
Gece sessiz, üşüyor, ağlıyor
Ya yüreğim,
Karanlık ürkütüyor baba sensizliğimi
Gece susuyor baba,
O yaralı, o çaresiz, o yalnız.
Nereye gittin baba?
Kime bıraktın çaresiz umutlarımı
Kime baba diycem ben?
Kime sarılıcam,kiminle ağlıycam?
Hayır korkmuyorum geceden baba
Ben kendimden korkuyorum! ! ! !
Umutlarım seninle gömüldü mezara
Üstünü doldurduk toprakla
Gülüyordun yine hiç korkmuyordun
Ama ben korkuyorum baba,
Karanlık mesken tutmuş yüreğimde
Gülemiyor,sessizliğime şaşıyorum
Gidemiyorum, kaçamıyorum baba,
Çünkü her gittiğim yere,
Kendimi de götürüyorum! ! !
Duvarlar üstüme geliyor
Ağlıyorum sadece…
Seni geri getiremiyorum babacım
Ama ben hep seni yaşatıyorum
Canım babam
Bu yürek ne zaman atmayı unutursa
Bende seni unutucam babacım
Herkes hayatına devam ediyor
Yine sigara içiliyor,
Devam ediyor soba yanmaya..
Temizlik yapılıyor,
Tencereler kaynıyor
Bir sen yoksun babacım
Seda Ağyar
kaynak antoloji
