Arama


Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
15 Nisan 2006       Mesaj #491
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
İLK ÇOCUKLUK AŞKI

Günlerden okul sabahı ben diyeyim salı siz deyin cuma.Gene okuldayız.Ama okulda adımız var.Yani okulun çıtır kızlarıyız.Gruptakkızlar,ben,Ceren,Özge,ve benim adaşım Yelda.Bir okul günü gene okuldayız ve o zamanlar henüz 5. sınıfa gidiyorum.Ceren gelip bana kendi evlerinin karşısına bir çocuğun taşındığını söyledi.Bende napayım diye sinielndim.Ondan sonra bana çocuğu yani Fıratı gösterdi.İlk görüşte aşk işte.
Ona aşık olmuştum.Yanına gittik hemen.Benim elimdede tabi bir kutu sakız var.Ceren tanıltırdı bizi.Sonra ders zili çalınca biz mecburen içeri sınıfa girdik.Tabi benim aklım onda hala.Diğer tenefüs onu gene aynı yerde bulduk .Bu sefer Özge
ben ,Ceren ve adaşım Yeldada yanımızda.Tabi bu arada Cerende Fırata aşık olmuştu.Ama çaktırmamaya çalışıyordu.Daha sonra ne olduysa oldu adaşım Yeldanın dişi çıktı.Tabi bana gelsene benimle dedi.Bende gitmedim.Tabi Cerende gitmedi.Mecbur Yeldayla Özge gitti.İşte tam o sırada ben Fırata sakız verdim.Çok güzeldi o anı ölümsüzleştirmek gerekirdi.Ondan sonra biz yani adaşım Yeldada Fırata aşık olmuştu.Ve biz hergün Cerenler gidip geliyorduk.Çünkü Cerenlerin evinin tam karşısındaydı Fıratların evi.İşte öyle gittik geldik.Ondan sonra Ceren bir gün intikam almak için gidip Fırata beni rezil etti.Tuttu kolumda Tabi Fıratın birde arkadaşı var.Yanında işte gelin sizin düğününüzü yapacağım demezmi .Çok utandım.Tabi Hüseyin oradan Fıratı tutmuş.Cerende beni kaçamıyoruz bir yere.Neyse ondan sonraki günler Cern herkese büyük aşkımı anlattı.Bütün okul duymuştu onu sevdiğimi.Hem onunla hemde benimle dalga geçiyorlardı.Ve ben hep ağlayan kişi oluyordum.Ama elimden birşey gelmiyordu ki.O günden sonra artık daha az gidip gelmeye başladım Fıratın yanına hiç umut yoktu.Beni sevmiyordu.Bunu bende biliyordum .Ama elden ne gelirdiki .Bu olaydan bir hafta kadar sonra Ceren beni evlerine davet etti.Özge yoktu.Birde adaşım Yelda vardı.Çıktık dışarı Fıratlar maç yapıyorlardı.Tabi Fıratın forması su gibi ıslanmış oda tabi oradaki ağaca atmış kurusun diye.Sonra bir baktım bizim Cerenle Yelda fırlamışlar Fıratın formasını alıp gelmişler.Sonra baya tartıştık forma kimde kalıcak diye başta ben çok ısrar ettim.Ama onlar kabul etmedi.Ama sonra benim saflığımı kullanıp formayı bana verdiler ben gittikten sonra gidip Fırata söylemişler formayı benim aldığımı .
Ertesi gün Fıratın yüzüne bakamaz oldum.Okulda hep onu görüyordum.Ama suçluydum ve suçum onu seviyordum.Bana kötü bir söz söylemesinden korkuyordum.Ama herseferinde ondan kaçıyordum.Sonra bir gün eve gelirken bana neden benim formamı aldın dedi.Söyliyecek bir şey bulamadım kıpkırmızı oldum.Ve sonra Cerenle ,Yelda kavga ediyorlardı forma yüzünden diye ben aldım fornayı sana vericektim okulda diye bir yalan attım.Ama galiba inanmıştı.Ne fayda biliyordum o Cereni seviyordu.Zaten Fıratı unutamazdım ama unutmak zorundaydım.İkiside birbirini seviyordu ve ben onlar ayırmak istemiyordum.
Evet o günden sonra Fıratı unutaya karar verdim bu benim için ne kadar zor olsada onu unutacaktı.Daha sonra yaz tatiline girdik zaten.Ama güneşin sıcaklığı yetmezmiş gibi birde, aşk acısı yakıyodu kalbimi.Okullar açılmıştı.Ve benim gözlerim gene Fıratı arıyordu.Cerene sordum .Oda bana taşındıklarını söyledi.Dünyam yıkıldı bütün gün ağladım onu unutmadım unutamam.Çünkü ben ona aşıktım.