Asit
Kimyasal tepkimelerde hidrojen iyonu (H +) verebilen madde.
Asit-baz tepkimelerinde asitten baza bir hidrojen iyonu verilir. Asidin kuvveti, asit protonlarını verebilme ölçüsüne bağlıdır. Serbest hidrojen iyonuna ancak protonun bir çözücü molekülüyle birlikte kararlı hâle geldiği çözelti içinde rastlanır. Sulu çözeltilerdeyse hidroksonyum iyonu (H3O +) biçiminde bulunur.
Asit (ve dolayısıyla baz) için kimyada değişik tanımlar yapılmaktadır. Yukarıda özetlenen Brönsted-Lowr teorisinin yanı sıra, Lewis teorisine göre de, bazlardan elektron çifti alabilen maddelere asit denir. Bu modern tanımlar, ekşimsi ve acı bir tadı, metalleri çözme özelliği olan ve bazlarla birleştiğinde tuz ve su veren madde şeklindeki eski asit tanımının yerini almıştır. Kimyasal tepkimelerin birçoğu asitli çözeltilerde hızlanır; bu, sanayide büyük önem taşır. Sülfürik, nitrik ve hidroklorik asit gibi inorganik asitler çok yaygın olarak kullanılır.
Doğada bolca bulunan organik asitler daha zayıftırlar. Karboksilli asitler -COOH grubu içerirler. Hidroksil grubu eklenmiş aromatik halkalar da genellikle asittirler. Proteinlerin bileşimine giren aminoasitler bütün canlıların temel bileşenidir.
MsXLabs.org & Morpa Genel Kültür Ansiklopedisi
