Yazıcı (Tahsin)

YAZICI (Tahsin), türk doğubilimci (Bingöl 1922). İstanbul Yüksek öğretmen okulu öğrencisi olarak İstanbul Üniversitesi edebiyat fakültesi Türk dili ve edebiyatı ile Arap ve fars dili ve edebiyatı bölümlerinden mezun oldu (1945) Dil ve tarih coğrafya fakültesi klasik şark dilleri bölümü'nde asistanlığa başladı (1948), İbrahim Gülşeni ve tarikatı adlı teziyle doktorasını verdi (1949). İstanbul Üniversitesi edebiyat fakültesi arap ve fars dilleri ve edebiyatları bölümü’ne geçerek (1952) Abdullah Ensari ve eserleri adlı teziyle doçent (1955); Fars filolojisi kürsü başkanı (1963); Şemsettin Ahmet Eflaki, Menakıb ülarifin adlı teziyle profesör (1965) oldu. İslam ansiklopedisi yazı kurulu başkanlığını yaptı. Edebiyat fakültesi dekanlığında bulundu (1970-1973). Fars filolojisi ve Pakistan kürsüsü başkanlığına seçildi (1973). Doğu dilleri ve edebiyatları bölümü başkanı oldu (1981). 1402 sayılı yasa'yla görevinden uzaklaştırıldı (1983); aklanarak Atatürk Üniversitesi doğu dilleri ve edebiyatları bölümü öğretim üyeliğine atandı (1985); kendi isteğiyle emekliye ayrıldı (1986). İslam ansiklopedisi, Encyclopaedia of İslam, Encyclopaedia iranica, Şarkiyat mecmuası vb. gibi yayınlardaki incelemeleri dışında şu yapıtları vardır: arap ve fars dilleri öğretimiyle ilgili yayınlar: Farsça dilbilgisi (Prof A. Ateş ile 2 c, 1958- 1961), Farsça tarihi metinler (N. Hoca ile, 1968), Eski İran nesrinden seçmeler (A. N. Tokmak ve M. Kanar ile, 1983). Tasavvuf ve tarikatlar tarihiyle ilgili çeviriler, metin yayınları: Ariflerin menkıbeleri (Eflaki’den çev. 2 c, 1953-1954), Menakıb ül arifin (önceki yapıtın farsça metni, 2 c,
1959- 1961), Risale (Kuşeyri’nin arapça yapıtının çev., 1956), Menakıb-ı Cemaled- din-i Savi (Hatib-i Farisi'nin farsça yapıtının metni, 1972), Mevlana ve etrafındakiler (Sipahsalar'ın farsça yapıtından çev, 1977), Menakıb-ı ibrahim-i Gülşeni (Muhyi -i Gülşeni'nin türkçe yapıtı, 1982)