Yaşamayı bile çoktan dert etmeye başladım
Her Yüzüme güleni dost sanmışım meğer
Kustuğum kan, Çektiğim çileyse
Ve sen teselli vermek istiyorsan eğer
Bana çocukluğumu anlatmalısın Anne!
Dün bir çocuğu konuşturdum uzun uzun
Top diyordu, topaç diyordu, Oyundiyordu
Küçük bir dünya sıkışmıştı gözlerine
Yarın ne getirecek bilmiyordu.
Kara bulutlar oturdu düşlerime
O bir gülüş solsa bile
Bana çocukluğumu anlatmalısın Anne!
Evrene tüm kapılarımı kapadım artık
Oysa ar duygularım olmalıydı, Umut dolu
Kime bağlandımsa, kime "Sensin!" dedimse
En umulmadık yerde sırtamdan vurdu.
Oysa sen sevmelisin diyorsun Bakmadan yaşlı gözlerime
Bana çocukluğumu anlatmalısın Anne!
Toplam Yorum 0
