Bitiyor zaman. Tüm saatler kum saatinin içinde birbiri üstüne yıkılıyor. Sahte mutluluklar giyiniyor sözcükler. Sen-ben savaşında imtiyazsız yarınlara bugünden açıyorum gözlerimi. Savaşacak kadar bile yakın olmayışımızı bilirim. Bilirim, acı verişindir bu kadar sözcük dizdiren, ömrümü ömrünün ardından sürüyen . Aynaları kırıldı mutluluğumun. Söz dinlemeyen yanımı artık çok iyi tanıyorum. Ayağım takılıyor bir acıya ve yokluğunun üstüne düşüyorum. Hala üşyorum. İğne deliğinden geçiriyorum sevdayı, sen oluyor nakışımın adı. Bir an sen oluyorum anlayışsız, vurdumduymaz. Sonra bana dönüyorum. Bak hala ağlıyorum. Harf harf işlerken kelimelerimi, şimdiden yerleştiriyorum acılarımı parmaklarımın ucuna. Son düşen cemreyide ayırıyorum payıma. Kapatıyorum gözlerimi. Hadi git yar, geldiğin gibi. Acıttığın yerde tüm acılarımı topla git hadi. Anlamadım, sen mi yar olamadın yoksa ben mi yarenlikten uzaktım? Hangi kıyıya vurmuştu aramızdaki o eksik taş ve hangi şarkıda yarım kalmıştı notamız? Hangi satır içine sığdırabilmişti de seni; sen bulunmaz olmuştun? Ah yar, sana bağlanzsam sözcüklerimi, hep anlamsızlık oluyor yüreğimin dili. sana bağlandiğında da gözyaşına paralel oluyor. Yok mu önümde senden gayrı gidecek bir yol? İçim yine aynı mısraları tekrarlıyor. Yamaçlarımda senli güzel dûşlerim var ama düşlerime damlayan zehir de sensin. Bulamadım yar. Seni bu kadar ararken kendimdebir mutluluğuda bulamadım. Zamandan bir bir çalıp saatleri sızlayan yanlarıma kattım. Ben acıyı aşka yama yaptım. Hafife almadım duyuları. Kuytu köşelerde ölümüne besledim sevdayı. Acıyı bildiğim aşkın ön adı. Hiç bir şehre sığmadı yüreğim. Adana sende yüreğimi ayaklarına doladın.Ve sen düştün, ben kanadım, ezildim, yarama koskoca bir kenti bastım. Bay. Büyük bir uykudan ibaret sandım satırlarda yaşamayı. Kelimeleri vurdum kumsallara, canımı ağrıttım ardından. Ve bir taş daha attım içimin karanlık dehlizine. Hüzün meskenine kilitli aşk, hangi makam kabul ediyordu ki sözlerine ?
Hangi yaram düşlerimi sana vurduğumda acı ? Gerçeğimde olmayan yar gönlümden de git, hadi git ! Ben sarsılan bir şehrin enkazı olmaya razıyım. Ben yine kabuslar saklarım yatak başlarımda. Ve sana şiirler biriktirmekten vazgeçerim. Sessizliğimin sesini dinlerim bir sonbahar sabahında.
Toplam Yorum 0
