yokluğun mu adam edecekti beni?,
sorumluluk denen eylemi,
senden sonra mı öğrenecektim?...
gece geç yatıp günün ortasında uyanırken
günü karşılamanın muazzam keyfini
senden sonramı çıkaracaktım?...
yokluğun mu adam etti beni,
yokluğunla mı özledim annemin yemeklerini?,
yokluğunlamı sızlamaya başladı kabuk bağlayan yaralarım?..
yokluğun mu adam etti beni?...
fecir soyunup sabaha verdiğinde kendini,
zemheri'de içime düşen
ateşin adı oldun,
ara sıra,o gecenin en darında,
ben hep seni bekledim...
ben her yağmurdan sonra sen oldum...
avuçlarımdan kayıyormuşsun da bilememişim...
ne çekilimez olmuşum haberim yokmuş..
seni hasta ettim duyarsızdım
şimdi sen gittin
gidişin
bana bıraktığın hastalıklarım oldu..
ben her şeyi yokluğunla öğrendim
sen olmadan seni sevmeyi..
içimi kavuran hasretine rağmen gülmeyi...
muhabbetlerini hatırlayıp tatlı dilli olmayı.
zor düştüğümde dualarla ayakta kalmayı..
yokluğun adam etti beni...
kelamını kaleminden döken benim
bu satırları uyandıran benim beni uyandıran bu satırlar...
sorumluluk denen eylemi,
senden sonra mı öğrenecektim?...
gece geç yatıp günün ortasında uyanırken
günü karşılamanın muazzam keyfini
senden sonramı çıkaracaktım?...
yokluğun mu adam etti beni,
yokluğunla mı özledim annemin yemeklerini?,
yokluğunlamı sızlamaya başladı kabuk bağlayan yaralarım?..
yokluğun mu adam etti beni?...
fecir soyunup sabaha verdiğinde kendini,
zemheri'de içime düşen
ateşin adı oldun,
ara sıra,o gecenin en darında,
ben hep seni bekledim...
ben her yağmurdan sonra sen oldum...
avuçlarımdan kayıyormuşsun da bilememişim...
ne çekilimez olmuşum haberim yokmuş..
seni hasta ettim duyarsızdım
şimdi sen gittin
gidişin
bana bıraktığın hastalıklarım oldu..
ben her şeyi yokluğunla öğrendim
sen olmadan seni sevmeyi..
içimi kavuran hasretine rağmen gülmeyi...
muhabbetlerini hatırlayıp tatlı dilli olmayı.
zor düştüğümde dualarla ayakta kalmayı..
yokluğun adam etti beni...
kelamını kaleminden döken benim
bu satırları uyandıran benim beni uyandıran bu satırlar...
