Her zaman bir yere gider insanlar.
Kiminin kaçıştır, kiminin mecburi…
İllaki olur gitmeler.
Ana ağlar, oğlunu askere gönderirken.
“Vatan sağ olsun!” der ama tutmaz kendini
“Vatan borcu ana” der ama o da ağlar tutamaz, dayanamaz anasına…
Gitmeler çoğu zaman zor gelir insanlara.
El sallar, sevgilisini yolcu eden birisi.
Konuşur, sarılır, öper, koklar, “seni çok seviyorum” der o el sallama
Gitmenin üzüntüsüyle dökülecek gözyaşını belli etmeme çabasıdır el sallamak.
“Yine gel”dir…
Çoğu gitmeler zor gelir insanlara.
Başı yere eğik düşünür, kızını şehir dışında okutacak bir baba.
Gururu gibi üzüntüsüdür, “Ne zaman büyüdün de gidiyorsun.” demektir.
“Sensiz ben ne yaparım, hem sen daha bebeksin.”dir.
Baş, yer çekimine yeniktir.
“İlla gitmen mi lazım?” der o yere eğik baş ve cevabı kendi verir.
Gitmeler gözyaşıdır çoğu zaman.
Hüngür hüngür ağlar kızı evlenen bir anne.
Şaşar senelerin ne çabuk geçtiğine
Ağlarken hep küçüklüğü gelir gözlerinin önüne
Yılları sayar titrer, kınalı parmaklarıyla
Teselli arar kendine
“Biz her zaman yanındayız.”der.
Avutur kendini.
Gitmeler, aşağıya inmek bilmeyen bir yutkunmadır çoğu zaman.
Odada çınlar sevgilisini terk eden birinin kapıyı çarptığındaki ses.
Gitmiştir, kendince her şey bitmiştir.
Sessiz sessiz gideni de vardır
Gittiğini haber vermeyeni de…
Geride bıraktıkları umurlarında değildir.
Kurtulmuşlardır omuzlarına abanan yükten
Gitmiştir ve bitmiştir her şey..
Kapıdan çıkan sesle birlikte ağlamaya başlar, kalan.
Kalır öylece…
Nefret ettiği için ağlar, yarım kalmış sözleri için, anılara ağlar
En çok da hala çok sevdiği için ağlar.
Umutsuzluğudur ağlaması, kendine öfkesidir, güvensizliğidir insanlara
Her şeyin, onu hatırlatacağını bildiği için ağlar.
Eli kolu bağlıdır, nefesi zor çıkar, ölmek ister çoğu zaman.
Gidene ağlar…
Onu şimdiden özlediğinden ağlar,
Bir daha sevemeyeceğinden ağlar,
Güvenmez aşka…
Kalanlar yutkunamaz çoğu zaman
Bitmiştir her şey
Ölmek isteyip de ölemediği için ağlar
“Bir daha nasıl güvenirim” der ağlarken çıkan hıçkırıklar
Terk ediliğinden çok hala çok sevdiği için ağlar.
Hala sevdiği için ağlar.
“Ben sen değilim.” dercesine ağlar.
Hak etmediği için süzülür gözyaşları
Kaderine razı olduğu için ağlar
Gözlerinde intikam, kin olmadığı için ağlar
Ağlamasının nedeni sevdanın ne olduğunu bilmesindendir.
Gitmeler ölüm gibidir çoğu zaman…
Gitmeler, kalanları öldürür her zaman
Kiminin kaçıştır, kiminin mecburi…
İllaki olur gitmeler.
Ana ağlar, oğlunu askere gönderirken.
“Vatan sağ olsun!” der ama tutmaz kendini
“Vatan borcu ana” der ama o da ağlar tutamaz, dayanamaz anasına…
Gitmeler çoğu zaman zor gelir insanlara.
El sallar, sevgilisini yolcu eden birisi.
Konuşur, sarılır, öper, koklar, “seni çok seviyorum” der o el sallama
Gitmenin üzüntüsüyle dökülecek gözyaşını belli etmeme çabasıdır el sallamak.
“Yine gel”dir…
Çoğu gitmeler zor gelir insanlara.
Başı yere eğik düşünür, kızını şehir dışında okutacak bir baba.
Gururu gibi üzüntüsüdür, “Ne zaman büyüdün de gidiyorsun.” demektir.
“Sensiz ben ne yaparım, hem sen daha bebeksin.”dir.
Baş, yer çekimine yeniktir.
“İlla gitmen mi lazım?” der o yere eğik baş ve cevabı kendi verir.
Gitmeler gözyaşıdır çoğu zaman.
Hüngür hüngür ağlar kızı evlenen bir anne.
Şaşar senelerin ne çabuk geçtiğine
Ağlarken hep küçüklüğü gelir gözlerinin önüne
Yılları sayar titrer, kınalı parmaklarıyla
Teselli arar kendine
“Biz her zaman yanındayız.”der.
Avutur kendini.
Gitmeler, aşağıya inmek bilmeyen bir yutkunmadır çoğu zaman.
Odada çınlar sevgilisini terk eden birinin kapıyı çarptığındaki ses.
Gitmiştir, kendince her şey bitmiştir.
Sessiz sessiz gideni de vardır
Gittiğini haber vermeyeni de…
Geride bıraktıkları umurlarında değildir.
Kurtulmuşlardır omuzlarına abanan yükten
Gitmiştir ve bitmiştir her şey..
Kapıdan çıkan sesle birlikte ağlamaya başlar, kalan.
Kalır öylece…
Nefret ettiği için ağlar, yarım kalmış sözleri için, anılara ağlar
En çok da hala çok sevdiği için ağlar.
Umutsuzluğudur ağlaması, kendine öfkesidir, güvensizliğidir insanlara
Her şeyin, onu hatırlatacağını bildiği için ağlar.
Eli kolu bağlıdır, nefesi zor çıkar, ölmek ister çoğu zaman.
Gidene ağlar…
Onu şimdiden özlediğinden ağlar,
Bir daha sevemeyeceğinden ağlar,
Güvenmez aşka…
Kalanlar yutkunamaz çoğu zaman
Bitmiştir her şey
Ölmek isteyip de ölemediği için ağlar
“Bir daha nasıl güvenirim” der ağlarken çıkan hıçkırıklar
Terk ediliğinden çok hala çok sevdiği için ağlar.
Hala sevdiği için ağlar.
“Ben sen değilim.” dercesine ağlar.
Hak etmediği için süzülür gözyaşları
Kaderine razı olduğu için ağlar
Gözlerinde intikam, kin olmadığı için ağlar
Ağlamasının nedeni sevdanın ne olduğunu bilmesindendir.
Gitmeler ölüm gibidir çoğu zaman…
Gitmeler, kalanları öldürür her zaman
