Ne zaman geçsem o kapıdan ,
Bir rüzgar eser,
Üşürüm…
Ne zaman geçsem o kapıdan ,
Bir yağmur başlar ,
Islanırım…
Ne zaman görsem seni ,
Yarılır sinem ,
Kanarım…
Ama var ya !
Seni sen yapan sen değilsin aslında,
Seni bende ben var ettim dumanımdan ,
Çay tabağından bozma kül tablamda.
Öyle günler oldu ki !
Sensizlikten ,
Kederlendim ,dertlendim ,yaş oldum…
Islandım ,ayazlandım,buz tuttum…
Dalgalandım ,vurgun yedim,su yuttum…
Yok ol diye aklımda
Bünyemi daha ne şekillere soktum da,
Çıkartıp atamadım seni
Deli’nin dudağından.
Kandıramadım yüreğimi,
İnandıramadım yokluğuna
Ya sen !
Tutun mu hiç ısıtmak için
Ellerimi rüyanda ?
Tuttun mu hiç inanılır olmak için
Sözlerini boşlukta?
Hayııır ! cevap hayır değil mi ?
Olsun …
Ne yaparsan yap
Ben vazgeçemem ki senden,
Babana bıraktırmıştın ya ,
Beni de kurtarsana
Şu sigara meretinden
Toplam Yorum 0
