Düşlerim vardı benim görmekten bıkmadığım
Ve masmavi bir dünyam,
Çoğu insana toz pembeyken hayat,
Benimki ise maviydi, okyanus mavisi…
Kim bilir belki yalan, beklide benim gördüğümdü gerçek olan…
Yalnızlıklar yalnız kalmış,sevenler ise el eleydi
Her lodos esişinde;
Bir şeyler fısıldıyordu rüzgar kulağımıza…
Ilık bir lodostu seni bana getiren denizin kenarında…
Ve yine masmaviydi deniz inat yaparcasına…
Elinde bir gül vardı hatırlıyorum da,
Ne kırmızıydı,ne beyaz, ne de sarı,
O gül maviydi, masmavi gözlerim gibi..
Mavi gülüm derdin hep bıkmadan,
Beklide bulunması zor olduğundan…
Bu hiç solmayacak derdin aşkımız gibi,
Ancak gün geldi, o gülde soldu diğer çiçekler gibi,
Oda canlıydı tüm güller gibi, bir farkı ise rengiydi…
Ve tek olmasıydı, ne yazık ki oda yoktu artık,benzeri de;
Tıpkı senin şuan olmadığın gibi…
Yine bir mavi almıştı seni benden,
Dönüşü olmayan derinliklere gitmiştin…
Masmavi düşlerimde kaybolmuştum ben,
Tek hatıra ise bir kuru Mavi Güldü bana senden kalan…
Toplam Yorum 0
