bak son bir yaprak kaldı ağacın dalında
rüzgar estikçe sallanıp duryor
bir o yana bir bu yana
hayatı pamuk ipliğine bağlı
tıpkı benim haytım gibi
bende tıpkı o yaprak gibi
sonbaharındayım sanırım hayatımın
kuvvetli bir rüzgerda bitivercek sanki herşey
sonra o kuru yaprak gibi
savrulacağım esen her rüzgarla
rüzgar ne taraftan esiyorsa o tarafa
sürüneceğim yerlerde
kimsenin umrunda olmayacağım
basıp geçecekler üzerime acımadan
kuru bir yaprağa basıpta geçer gibi
olsun varsın
canı yanmazmış kuru yaprakların
farkına varmazmış kendine olanların
o zamna bende farkına varmam sanırım
üzerime basıpta geçen o eski dostların
Toplam Yorum 0
