ay(r)ılmak...
Dökülüyorum ağır ağır eriyorum içten içe...
Ağlıyorum kan dökerek..
Ağlatmamaya çalşıyorum karşımdakini...??!!
ilk defa kağıt kalemle yazıyorum...
daha bir zor oluyor böyle ayrılık
ilk defa ayrılmıyorum ama sanırım ki son da olmayacak...
taşıyorum, boşalamıyorum...
burama kadar geldi artık dökülüyorum...
boşa gidiyor tüm sevmeler, ey sevgili...
akışına bıraktım kendimi rüzgarın...
ve bir sonbahar yaprağı gibi...
çürüyorum uçuşuyorum...
kıvranıyor içimdeki kurtlar...
bitirmeden kalkıyorum şiiri..
hep yarım kalıyor bu ara sevmeler...!!!
sevgili;
buralarda zor hayatta kalmak, sevmeden sürekli...
köreltseler de beynimi, kesseler de dilimi...
yaksalar da kalbimi, yok etseler de beni,
yine avazım çıktığı kadar bağıracağım...!!!
hep... seviyorum seni...!!!
ayrılık bile bana koymaz artık...!!*
unutma and içtik biz...
ölüme bile gitsek, aşk zehrinden içeceğiz...!
sen, benden önce ayrılırsan bu hayattan...
beni de bekle...!! köprüden atıp...
bedenimi, ayırayım ruhumdan...!!!!!
Toplam Yorum 0
