Futbolun erkek sporu olarak değerlendirildiği bir arenada, kara lastikleri ile yaylalarda topun peşinden koşan peştamallı kızların olağan karşılandığı bu memleketin adı Trabzon’dur…
Yaşlı ninelerin dahi futbol bilgisi ve memleketinin takımına karşı bir taktik düşüncesi olduğu, yaklaşık 1 milyon teknik direktörün yaşadığı Trabzon şehri… Ve Trabzon’un, ünü Türkiye dışına çıkmış futbol takımı Trabzonspor...
Fatih Sultan Mehmet’in fethettiği son önemli Bizans kenti olan Trabzon, o çağlarda da çetin ceviz bir şehir olduğunu kanıtlamıştır. İstanbul’dan daha zor fethedilen Trabzon, yıllar sonra İstanbul’a futbol darbesi indirecek ve Türkiye’yi fethedecektir…
Trabzonspor’un kuruluşunun bu kadar gecikmesinin dezavantajlarından en önemlisi, ulusal ligin 1959 yılında kurulmasıyla İstanbul önceliğinin zihinlere kazınması, çifte standardın, Trabzonspor’un olmadığı bir ortamda oturtulması olmuştur şüphesiz.Trabzon halkının futbol sevgisi, Trabzonspor’un kurulmasıyla önceliği Trabzonspor olan bir sevgiye dönüşür. Çoğu memleketin futbol takımlarından sonra kurulmasına rağmen, kısa mazisine büyük başarılar sığdırmasındaki en büyük etken; 2 Ağustos 1967 tarihinden sonra arkasında “Trabzonspor” diye bağıran bir şehir bulması, kendi memleketinin takımı varken İstanbul takımlarından medet ve tatmin bekleyen biçare taraftarının olmayışıdır.
Yuvarlanabilen her şeyle daracık sokak aralarında futbol oynayan çocukların ağabeyleri için başarı, kısa zamanda elde edilir Trabzonspor adına. Kısıtlı imkânlarla, hatta imkânsızlıklarla “olmaz” denilen şeyi başarmış Trabzonspor, tüm Türkiye’den alkış ve taraftar kazanır 70’li yıllarda. Lekesiz başarıları, İstanbul hegemonyasını 6 kez yıkması, onu efsane yapmaya yetmiştir.
Trabzonspor bir efsanedir. Çünkü kimsenin ihtimal vermediği başarıları imkânsızlıklar içinde kotarmış, birliğin dayanışmanın, Karadeniz inadının örneğini sergilemiştir.
İngilizlerin bile dikkatini çeken ve tarihe düşülen bir notta: “Dünyada kendi bünyesinden yetiştirdiği futbolcularla başarı yakalayan belki de tek takımdır” Trabzonspor…
Trabzonsporlu olmak, sıradan bir futbol tutkusu değildir. Güçsüzün güçlüye başkaldırışıdır. Temizin kirliyle mücadelesidir. Ucuz ve popülist sloganlardan öte bir kültürdür.Trabzonspor’un tek başına bir değer olduğu gerçeği akıllardan çıkmamalı, asıl değer dururken günlük, sezonluk değerlere fazla prim tanınmamalıdır…
