Gönül çalamazsın aşkın sazını,
Ne perdeye dokun ne teli incit,
Eğer çekemezsen gülün nazını,
Ne dikene dokun ne gülü incit....
Bülbülü dinle ki gelesin coşa,
Karganın namesi gider mi hoşA,
Meyvesiz ağacı sallama boşa,
Ne yaprağını dök ne dalı incit..................
Bekle dost kapısın sadık dost isen,
Gönüller tamir et ehli dil isen,
Sevda Sahrasında Mecnun değilsen,
Ne Leyla'yı çağır ne çölü incit ...


ALINTI..... . . .

KİŞİ KENDİSİ GİBİ BİLİR,

EVET MALESEF Kİ kişi kendi gibi bilir herkesi,
öyleki dürüstse herkesi kendi gibi dürüst sanır,YANILIR...!!!!!
YALANCIYSA herkesi öyle sanır şüpHEYLE BAKAR HEP.....!!!!!
ÇIKAR ÜZERİNEYSE DOSTLUKLARI,menfaatle yaşar.... her selam vereni menfaatçi sanır....
karşınızdaki kişiyi tanımadan önyargılı olmayın....
bilemessiniz belkide sizi doğru yola ,
doğru söze,
doğru adımlarla o götürecektir..... . . .

MEMLEKET İSTERİM



Memleket isterim
Gök mavi, dal yeşil, tarla sarı olsun;
Kuşların çiçeklerin diyarı olsun.

Memleket isterim
Ne başta dert ne gönülde hasret olsun;
Kardeş kavgasına bir nihayet olsun.

Memleket isterim
Ne zengin fakir ,ne sen ben farkı olsun;
Kış günü herkesin evi barkı olsun.

Memleket isterim
Yaşamak, sevmek gibi gönülden olsun;
Olursa bir şikayet ölümden olsun. . . .

KIRLANGICIN ÖMRÜ ALTI AY

Kırlangıcın biri, bir adama aşık olmuş.
Cesaretini toplayıp penceresine konmuş.
Önce olabildiğince dik durmuş,
Sonra gagasıyla cama vurmuş.
'-Tık... tık tık...'
Çok meşgulmüş adam... öfkeyle cama dönüp bakmış:
'-Kimmiş onu işinden alıkoyan?'
Kırlangıcın minik kalbinde amansız bir heyecan
Kırık sözcükler dökülmüş gagasından......
'-Hey adam, seni nicedir izliyorum.
Sorma nedenini, niçinini,
Ama . . .

Aklın kimyası ile aşkın kimyası başkadır. Akıl temkinlidir. Korka korka atar adımlarını. Aman sakın kendini diye tembihler. Halbuki aşk öyle mi? Onun tek dediği:
Bırak kendini, ko gitsin; akıl kolay kolay yıkılmaz. Aşk ise kendini yıpratır, harap düşer. Halbuki hazineler ve defineler yıkıntılar arasında olur. Ne varsa harap bir kalpte var!



ALINTI. . . .