Bir candır bu bir andır bu
Giden gelmez bir handır bu
Dağ taş değil insandır bu
Gelsen de bir gelmesen de

Göreceğim bir boş kafes
Ceset kalmış çıkmış nefes
Nerde o can nerde o ses
Gelsen de bir gelmesen de

. . .

. . .

Dünya madem fânidir.
Hem madem ömür kısadır.
Hem madem gayet lüzumlu vazifeler çoktur.
Hem madem hayat-ı ebediye burada kazanılacaktır.
Hem madem dünya sahipsiz değil.
Hem madem şu misafirhane-i dünyanın gayet Hakîm ve Kerîm bir müdebbiri var.
Hem madem ne iyilik ve ne fenalık cezasız kalmayacaktır.
Hem madem * sırrınca teklif-i mâlâyutak yoktur.
Hem madem . . .

. . .

Gücümü toplamışken kalkıp gideyim..
Akılda baştan gitti bu ne aşk , bu ne iş , bu ne dert iş imiş
Herkes Külhan beyi birbirine girmiş
Bu tutmuş , kesmiş , bu yemiş , sindirmiş
Hergün ayrı bir zindanda suskunum
Sense canına aşık alnım ateşlendi sardı içimi sarmaşık
Kaç canım varsa koydum ortaya sende gör artık
Tuttuk ikiye ayrıldık kimler zındık kim sıddık
Donuk bakışım altında tenimin rengi depertti
Hayat çekti bir kolumdan beni de beşikten kertti . . .