KIRILDI GÖNLÜM KİME NE ?
BEN EYLERİM KENDİM KENDİMİ YİNE
BELKİ BİR DOST SOHBETİNDE
BELKİDE KENDİ İÇİMDE.
allah razi olsun ablam gene yakip kavurdun ortaligi

''ZAMAN BENDEDİR VE MEKAN BANA EMANETTİR''şuurunda bir gençlik.
devletin ve milletin 7 asırlık haytında dört evre...
birincisi iki buçuk asır... AŞK ,vecd ,fetih ve hakimiyet...
ikincisi üç asır...
kaba softa ve ham yobaz elinde sefalet ve hezimet...
üçüncüsü bir asır... Allah'ın KUR'AN'INDA ....CÜCE TAKLİTçilere ve batı dünyasına esaret ...ya dördüncüsü ? son yarım asır,işgal ordularının bile yapamayacağı bir cinayetle,madde planında kurtarıdıktan sonra ruh planında ebedi helake mahkumiyet...

surda bir gedik açtık,mukaddes mi mukaddes
ey k..... rüzgar ne yönden esersen es !..

NECİP FAZIL KISAKÜREK

TEŞEKÜRLER EFE KARDEŞ DUYARLILIĞIN İÇİN.

yüreğine sağlık KIRLANGIÇ kardeşim,coçmuşsun yine,coşturmuşsun dizeleride,her paylaşmın ayrı bi güzel,apayrı bir yeri var bende...
sende ALLAHA EMANET OL.

BAHTIN AÇIK OLSUN
YÜREĞİN SEVGİ DOLSUN
....

Cahit Sıtkı Tarancı severım ama necıp fazıl kısakurek gıbısı zor. genclıge hıtabesı dınlemenı tavsıye ederım böle akılcı sıırın okudukca ıcınde kalıcı senı alıp bıyerlere goturmesı yokmu yazanı tebrık edıp bu sıırı bızlere okutana tesekkurumu sunarım.

Uçup Giden Gençlik

Ne oldu gençliğim neden küstük birbirimize
Dün beraberdik bu gün yoksun niye
Ağaran saçlarım düşünce önüme
Ayaklarımla birlikte ihanet ettiniz
Aşkın defteri yıllar oldu kapanalı
Sağlık karnesinde yazacak sayfa kalmadı
Mezarcı Mahmut henüz gözlemese de yolumu
O dönülmez yola girişe fazla zaman kalmadı
İşte geldik işte gidiyoruz
Mutluluk rüzgarında savrulmadan
Yokluktan yoksulluktan kurtulmadan
Yaşamanın tadını anlamadan
Sırtımızdaki yükler henüz kalkmadan
Geride ince bir iz bile bırakmadan
Ot gibi yaşadık
Ne sevdalarımız kitaplara yazıldı
Ne adımız sokak çeşmelerine kazıldı
Ne de hayra gücümüz vardı
Yokluk yakamızı hiç bırakmadı
Kendisi himmete muhtaç bir dede
Kendinde yok ki kime himmet ede
Öylesine yaşadık ve gidiyoruz işte



TSK PAYLASIM ICIN
SIIRI OKUYUNCA
BENIMDE ICIMDEN GECENLER BUNLAR OLDU
ABLACIM a.e.o.

sen aglama ablacim hep gül insallah

işte annem bu şiiri yaşadı benim.yokluğuda gördü,eziyetide iş de gördü ama yorulmak nedir bilmedi hep çalıştı hep çalıştı...şimdi geçmişini yaşıyor şiirlerde.geleceğe ait ise yok umud.....çok teşekürler katkılarından dolayı kırlangıç.

çok teşekürler kırlangıç çok güzel paylaşım.duygu yüklü gözlerim doldu inan...

Köylü Kızı

Paran yok biliyorum
Makyaj bilmediğinden güzel değilmişsin
Niçin sevdim seni bilir misin?
Köylüsün çünkü sen

Ruj tutmayan parmakların
Tezek sıvadı, inek sağdı, dert sardı
Kazma tuttu, kürek tuttu, bel tuttu nasırlaştı
Cımbız nedir bilmedin, defile nedir, sinema nedir görmedinse
Sümüklü çıplak çocuk gördün
Kuşlar gördün karnı tok
Açlıktan ağlayan anne gördü gözlerin

Dans nedir bilmedinse
Hora teptin, halay çektin, aç yattın
Kar üstünde yalınayak sırtında odun çektin
Ellerin çatlak çatlak
Ve ayakların
Ve yüzlerin
Soğukta titredin, ağladın

Yoruldun ot döşek oldu
Çalıştın gün boyunca
Bacalı ev gördün düşünde, samanlıkta göz açtın

Ağladın
Ak yüzlerin al al oldu
Dizini dövdü boncuk boncuk göz yaşların
Bir kaderine, dizi dizi mezar taşlarına
Ve bir geçen günlerine baktın

Ezildin umudunu kaybettin
Eridin benliğini yitirmedin
Tüm benliğimle sevdimse seni
Darılma bana emi

Köylüsün çünkü sen.

Salim Yılmaz

Ağlama Çocuk
Neden hep camlardan bakıp durursun?
Yoksa o sokaklar sana yasak mı?
Biraz çıksan sen de vurulur musun?
Yoksa anayasan anayasak mı?
Yoksa sana çocuk; ana yasak mı,
baba yasak mı,
yoksa ana-baba
sana yasak mı?

Hayatı görmeden ölü mü gördün?
Kanmadan suya kan gölü mü gördün?
Tütmeden ocağın, külü mü gördün?
Söyle bana çocuk, aralasak mı,
paralasak mı,
yoksa şu dünyayı
karalasak mı?

Kocaman amcalar düşman mı sana?
O ulu devletler pişman mı sana?
Yeter artık çocuk, ağlamasana!
Bana sorma çocuk;
bilmem ki bu dünya yaşlıların mı,
sahi, yoksa çatık kaşlıların mı,
yoksa.. yoksa savaş başlıların mı?

Dünyanın önünde ağlama çocuk,
Boğazıma düğüm bağlama çocuk,
Yeter, yüreğimi dağlama çocuk..
ağlama çocuk...


Ali Tosmer