“Bir oda var. Küçük bir çocuk, elinde mumla, içeri giriyor.”

Odadaki adam, mumu göstererek sorar:

“Bana bu ışığın nereden geldiğini söyle.”

Çocuk mumu söndürür ve cevap verir:

“Bana ışığın nereye gittiğini söylersen, ben de sana nereden geldiğini söylerim.” . . .

Schrödinger’in Kedisi ile açıklanabilir. O kadar karmaşık değildir. Gözlerini kapat. Bir kedin olduğunu hayal et. Minicik, küçücük bir kedi. Avcuna sığabilecek kadar küçük. Ayrıca zehirli bir sardalyan da var. Avcunu kapattığımız zaman ortaya iki muhtemel senaryo çıkıyor. Kedi sardalyayı yer ve ölür ya da yemez ve yaşar.

Kuantum fiziği der ki avcunu açıp, kedinin kaderini görene kadar iki olasılık da aynı anda gerçekleşir. Bizim için kedi hem yaşıyordur, hem de ölmüştür. Ama bu nasıl . . .

Senden nefret edenler, aslında seni bunca insanın neden sevdiğini anlamayan, gizli hayranlarındır.. . . .

. . .

Özlemek için Nazım var,
Mavi için Edip...
Rakı için Can Yücel,
Sevmek için Cemal Süreyya,
Sevda için Ahmet Arif ...
Bazen özledim diyemezsin "Nazım okuyorum" dersin.

" Ben Nazım okuyorum, sen ne yapıyorsun? " . . .