SusmaLara
hapsettim kendimi. Konuşursam can yakacaktım çünkü Konuşursam canım
yanacaktı çünkü Şimdi karanLıktayım ve"haykıra haykıra" susuyorum Tüm
vucudum kaskatı kesiLmiş BeLki biraz daüşüyorum. HüzünLü şarkıLar
dinLiyorum Onlara eşLik ediyorum. tepki vermiyorum Sadece
......"hıçkıra..hıçkıra" susuyorum . . .

Size karanfilin sadakatini, sümbülün bagliligini,
meneksenin tevazusunu, lalenin gururunu,
leylegin saadetini versek, bize de dua eder misiniz?
Beraat gecemiz mübarek olsun.. . . .

Ey AŞK! Saklanma gayrı perdeler ardına, mahbubların çeşit çeşit zuhuruna.. Saklanma sözcüklere, cümlelere, mısralara.. Anladım; ne bende seni anlatacak bir dil var, ne de dinleyenlerde seni anlayabilecek bir istidât! Bizler uçsuz bucaksız bir derya misâli senden kopan damlaların ihtişâmıyla bile mest olmuşuz, halbuki bir damlanın mânâsına deryanın ki nasıl sığdırılabilir?.. . . .

Dilsiz değildir suskunluk, çok şey anlatır anlayana... Kelimelerin anlatamadıklarını haykırır aslında... Bir kaçış değildir suskunluk, bir bakıştan çok daha fazlasıdır... Sessiz çığlıkların bir adım ötesidir... Hayata olan öfken, insanlara olan kırgınlığın, ve daha nicesi saklıdır içinde sukunetin. Rest çekmenin ......''asil' halidir anlayana...!!>> . . .

Demedim mi? Oraya gitme demedim mi sana, seni yalnız ben tanırım demedim mi? Demedim mi bu yokluk yurdunda hayat çeşmesi ben'im? Bir gün kızsan bana, alsan başını, yüz bin yıllık yere gitsen, dönüp kavuşacağın yer ben'im demedim mi? Demedim mi şu görünene ...razı olma, demedim mi sana yaraşır otağı kuran ben'im asıl, onu süsleyen, bezeyen ben'im demedim mi? Ben bir denizim demedim mi sana? Sen bir balıksın demedim mi? Demedim mi o kuru yerlere gitme sakın, senin duru denizin ben'im demedim . . .