Kısacık bir ayrılık bu.

Sözcükler boğzada düğümlenecek,
Gözler dalıp dalıp gidecek.
Aynı havayı soluyamamanın,
Aynı sabaha uyanmamanın,
Aynı mehtaba bakamamanın,
Konuşamamanın,
Görüşememenin,
Haberleşememenin acısı
Yüreğimize çökecek..
Özlem ateşi biraz fazla alevlenecek
Yıl gibi uzun gelse de günler,
Geçmek bilmese de saatler.
Sen benim içimde,
Ben senin gönlünde oldukça yarim
Üzülme,bu ayrılık... . . .

Sevmek nasıl bir şey biliyormusun Hafize?
Dur ben tarif edeyim kendimce...
Sevmek;
İnsanı alıp götüren bir duygu.
Kalbini gümbür gümbür attıran,
Vücudunu tir tir titreten,
İçini saran sıcaklığıyla eriten,
Seni senden alıp götüren,
Ruhunu başka bir ruha kenetleyen,
Hayatına değer katan,
Seni bambaşka bir insan yapan,
Ağlatan geceler boyu zaman zaman,
Ve gülümseten günler boyu durmadan....
Sevgi güzel bir duygu Hafize. . . .

. . .

Gölgemi gölgeleme;
Işığıma karış.

Sev sadece ...

Sesimi sev;
Sessizliğimi sevdiğin kadar.

Öfkemi sev ...
Dinginliğimi sevdiğin kadar.

Beni sev ...
Kendini sevdiğin kadar.

Kendini sev ...
Sevildiğin kadar.

Sesimi sesine kat benimle konuş
Sessizliğim ol halime karış

Öfkeni al öfkemle yarış
Dinginliğimi al kendinle barış

Beni sev ...
Kendini sevdiğin . . .

KIRLANGICIN ÖMRÜ ALTI AY

Kırlangıcın biri, bir adama aşık olmuş.
Cesaretini toplayıp penceresine konmuş.
Önce olabildiğince dik durmuş,
Sonra gagasıyla cama vurmuş.
'-Tık... tık tık...'
Çok meşgulmüş adam... öfkeyle cama dönüp bakmış:
'-Kimmiş onu işinden alıkoyan?'
Kırlangıcın minik kalbinde amansız bir heyecan
Kırık sözcükler dökülmüş gagasından......
'-Hey adam, seni nicedir izliyorum.
Sorma nedenini, niçinini,
Ama . . .