zordur bu şehri anlamak , en çok gecelerini seversin
aklında binbir düşünce , biri o , biri ben , bini biz
hani o aşkı bilmemektedir , daha
seninle olan aşkı ...

zordur bu şehri anlamak , en çok kışları seversin
kar örter belkide çamurlarını , ayıplarını
hani tane tane yağarken aklına gelir ya sevdiceğin
oysa o , aşkı düşünmemektedir daha ...

zordur bu şehri anlamak , gitmek istersin bırakmaz
kalmak için bir . . .

. . .

Bazen daha fazladır her şey
Bi eşikten atlar insan
Yüzüne bakmak istemez yaşamın
O kadar azalmıştır ki anlam

O zaman git hemen radyoyu aç bi şarkı tut
Ya da bi kitap oku mutlaka iyi geliyor
Ya da balkona çık bağır bağırabildiğin kadar
Zehir dışarı akmadan yürek yıkanmıyor

Ama fazlada üzülme hayat bitiyor bir gün
Öyle de böyle de ayrılıktan kaçılmıyor
Hem çok zor hem de çok kısa bir macera ömür
. . .

"Bu şehrin sokaklarına sinmiş yalnızlığım
Sensizliğin köşebaşındayım
Avuşlarımda kırık dökük pişmanlıklar
Avuntusuz çıkmazlara doğru yürüyorum
Bütün umutsuzluğuma İnat,
Yine seni arıyorum
...........
Yarım kalmış şiirlerim gibisin
Yaşanmamış çocukluğumsun anılarımda
Öylesine eksiğim sensiz
Öylesine sahipsiz
İşte bütün umutlara havlu attım gidiyorum
İçimde geçkalmışlığın çaresizliği
Gel gör . . .

herşey bir AN'da oldu
doğum hariç, o hep sancılı oldu
gitmek bir an meselesi adı üstünde, dumanı gibi aynı
sırtımı döndüğümde tüm dertlerim uçup gidecek benden
bir elim var yazdığım, hiç susmayan
bulutlardan kelimeler çıkartan, toprağa yağdıran
bir elim var içinde avuç dolusu damla, bütün bir ben aslında
açtığımda ağzımı, aslında susmaya yüz tuttum
ben bir yaratılmıştım herkes gibi
kanımdan aşk akıyordu sinsice, öyle bana sormadan . . .