Yaprakları, dalları, gövdesi…
Köklerine kadar parçalanmış, kendinden eksilen yanlarına ağlayan bir ağaç çaresizliği benimki.
Ne rüzgar, ne yağmur, ne güneş…
Hiçbir şey umurumda değil…

Yanında olmayı çok isterdim.
Elini tutup gözlerine bakmayı, düşündüklerimi ezberlemiş gibi hiç takılmadan bir bir sana anlatmayı, aşkı, yalnızlığı…
Sen olmadan nasıl güçsüz olduğumu, nefes almaya bile üşendiğimi söylemek isterdim.
Ne bileyim; . . .

. . .

Seni saklayacağım inan
Yazdıklarımda, çizdiklerimde,
Şarkılarımda, sözlerimde.
Sen kalacaksın kimse bilmeyecek
Ve kimseler görmeyecek seni,
Yaşayacaksın gözlerimde.
Sen göreceksin, duyacaksın
Parıldayan bir sevi sıcaklığı,
Uyuyacak, uyanacaksın.
Bakacaksın, benzemiyor
Gelen günler geçenlere,
Dalacaksın.

Bir seviyi anlamak . . .

. . .

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

• Nasılsın,
  Yolunda mı her şey, dikkat ediyorsun değil mi kendine?
  
  Kalın giyin havalar soğuk, sabah erken kalkacaksın hadi uyu artık, geç kalma, koşma, düşme, seni sevdiğimi unutma, boş ver üzülmene bile değmez, hadi gel seveyim saçlarını,

. . .