Gücümü toplamışken kalkıp gideyim..
Akılda baştan gitti bu ne aşk , bu ne iş , bu ne dert iş imiş
Herkes Külhan beyi birbirine girmiş
Bu tutmuş , kesmiş , bu yemiş , sindirmiş
Hergün ayrı bir zindanda suskunum
Sense canına aşık alnım ateşlendi sardı içimi sarmaşık
Kaç canım varsa koydum ortaya sende gör artık
Tuttuk ikiye ayrıldık kimler zındık kim sıddık
Donuk bakışım altında tenimin rengi depertti
Hayat çekti bir kolumdan beni de beşikten kertti . . .

[CENTER][IMG]https://pbs.twimg.com/profile_images/470633560961847297/nsHapeWz_400x400.jpeg[/IMG]
Yağmur olmak var şimdi ,

Usul usul toprağa karışmak var sessizce …

Aslında sessizlik , en güzel sestir

Duyabilene ve anlayabilene …

“Artık birazda sessizliğim konuşsun ” diyorum kendi kendime …

Harfsiz bir lisanım var artık içimde ,

Her cümlemde …

SESSİZ KONUŞUYORUM artık ,

SADECE . . .

[SIZE="3"][B]Şerefle bitirilmesi gereken en asil görev hayattır.
Bir lokma ekmek
için şerefini çiğnetmeye;
bir anlık eğlence için servetini
tüketmeye,bir zamanlık mevkii için el ayak öpmeye
,insanları ezip
geçmeye, günlük menfaatler için onurunu terk etmeye,
bir kısım insanlara
kızıp tüm insanlara düşman olmaya değmez bu hayat![/B][/SIZE]
[RIGHT][B]Can Yücel[/B][/RIGHT] . . .

[CENTER][IMG]http://gooper.uz/wp-content/uploads/2016/03/Love-me-1169.jpg[/IMG]
[B][SIZE="3"]Bilirmisin ağustos ayının güneş batışını
Hani her geçen saatte
Gökyüzü aydınlığını kaybeder
Ayni benim seni kaybettiğim gibi

O gün dünyamdaki güneşi, güneşim olmadan
Başka dünyalara güneş ettim
Onun dünyasini aydınlattım
Ve kendi dünyami kararttım

O gün dünyamda kırmızı bir yağmur başladı yağmaya
Hiç durmadan . . .

. . .