[CENTER][IMG]https://lh6.googleusercontent.com/-rAzqdnmrpTc/V1qqr-V_UbI/AAAAAAABEzo/dDgzBY11sc4_kg6naInospEifnPi2oucQCL0B/w420-h684-no/53f45e9f0fae93c9402b8b10.jpg[/IMG][/CENTER] . . .

[CENTER][IMG]https://lh3.googleusercontent.com/-WhgT6TB2ed0/V1qyOGTZE-I/AAAAAAABE3E/-A8PfPT3hr8aIJ898XxQUNo5_pHSJbeYA/w346-h727/1044301.png[/IMG][/CENTER] . . .

. . .

[SIZE="3"][B][CENTER]Hepimizin bir miladı vardır bu hayatta. Doğumdan ölüme, bir dolu hikayenin bazen başrol oyuncusu bazen seyircisi oluveririz. Bazen farkına varmadan, geçip giden yılların ardından taze gözyaşları dökeriz. Bazen ise doya doya yaşarız o günleri. “O anlar keşke hiç bitmese, hiç geçmese” deyip dururuz hep. İşte benim içinde aynen böyledir, bir milat bir roman bir ömürdür Kapadokya…Ve işte yine oralardayım. Buraya her gediğimde sonsuzluk hissiyle dolan ruhum, gökyüzündeki . . .

Sahabi’den biri, turfanda bir karpuz almış. Peygamber Efendimiz’e götürmüş. Oruç ayı, Ramazan, iftara 1 saat var. Peygamber Efendimiz: “Ye!” “Oruçluyuz ya Resulallah?” “Peki sen ye!” “Ben de oruçluyum ya Resulallah.” Birkaç kişiye böyle söylemiş, aynı cevabı almış. Sonra Hz. Ali gelmiş.
“Ya Ali, sen ye!” “Başüstüne Resulallah!” “Hadi ye.” Kesmiş. Hemen yemiş.
“Nasıl yedin ya Ali, oruç değil misin?”
“Biz orucu Allah’ın sözüyle bildik, onun sözüyle de açarız. Emrettin: Orucu tut, . . .