Serseri gönlüm sana...
serseri bu beden özgürlüge ...
serseri bu hayata sürükleyen yollarda dipsizlik...
serseri bu kör BİTİP TÜKENMEYEN cümleler ...
serseri bu ruh sana...
serseri cümle ALEM aşka...
SERSERİ BU VİRAN DÜNYA SANA ... . . .

Terkedilmiş bir şehir gibiyim sokaklarım ıssız ve sisli...
yönünü kaybetmiş bir çocuk gibiyim bilinmezliklerin içinde kaybolan...
uçurumun kenarında uçamayan kuşlar gibiyim...
kelebegin kırık kanatlarındaki umutsuzluk kırıntısıyım...
yitirilmiş ümitlerin soğuklugu içinde hisslerini kaybeden bir figüran gibiyim şimdilerde... . . .

. . .

[SOL][IMG]http://www.materyaller.com/bilgibank/yazi/mutluluk1.jpg[/IMG][/SOL][SIZE="3"][B]Bir yerlerde tıkanıp kaldığında hayat, soluk almak güçleştiğinde, yüreğin susup, mantığın sürüklemeye başladığında ayaklarını, dağlara dönmeli yüzünü insan. Yeni patikalar, yeni yollar seçmeli, yüreğini ferahlatacak; yeni insanlarla tanışmalı, yeni keşifler yapacak... Hep isteyip de, bir gün yaparım diye ertelediği ne varsa, gerçekleştirmeyi denemeli!

Her geçen gece, ölüme bir gün daha . . .

Allah der ki; kimi benden çok seversen onu senden alırım… Ve ekler; “Onsuz yaşayamam” deme, seni onsuz da yaşatırım.
Ve mevsim geçer, gölge veren ağaçların dalları kurur, sabır taşar, canından saydığın yar bile bir gün el olur, aklın şaşar.
Dostun düşmana dönüşür, düşman kalkar dost olur, öyle garip bir dünya.
Olmaz dediğin ne varsa hepsi olur…
“Düşmem” dersin düşersin, “Şaşman” dersin şaşarsın.
En garibi . . .