Yaşadığım kadar, yaşadım... Ne bir eksik, ne bir fazla... Hepiniz kadar güldüm, ağladım, uyudum, uyandım... Herkes kadar kendimi gecelerde buldum çoğu zaman... Herkes kadar gündüzü yaşadım, geceyi duydum... Sessiz geceler ne çok konuşturur adamı bilirim, ne çok susturur, ne çok şey söyletir kendine... Konuştuğun kadar yaşarsın, sustuğun kadar . . .

YALNIZLIK; GÜZELDİR





Ve; aslında bir parça yalnızlıktı hayat boyu sırtında taşıdığın... Yük dersin, ağır dersin, taşınmaz dersin, yükledikçe yüklenirsin, sızlanırsın gece gündüz... En ağır hastalıktır yalnızlık, ağrılı... Diz boyundan başlar boğazından taşar, nefes alamazsın. Bazen kimsesizliğin çarpar yüzüne soğuk su gibi, donarsın, üşür . . .

YAZ






Yağmurlarım var sulu sepken, sağnaklarım var sele karışmış, çamurlu, puslu, sisli sokaklarım... Sen Yürümeyi bilmezsin bu sokaklarda: taşa dolanır ayakların, karanlığa karışır yüzün, dolaşamazsın.... Şaşarsın, Düşersin, Yorulursun... . . .

KALDIRIM MASALI

• KALDIRIM MASALI

Kaldırımlar... En yoğun çocukluğu insanın, koşarken eskittiği, düşerken yıprattığı dizlerini, benliğini, en çok tükettiği kendinde kalan son izlerini... Kaldırımlar, en yorgun ihtiyarlığı, en çok bitkinliği yaşatır taşlarında. Yürüdüm bu gece uzun uzun kaldırımlı sokaklarda.Siyah, beyaz, renksiz taşlar aşina ... Kalabalıklar . . .

. . .