Bir el tutmak istersin ya bazen. Yada birine sarılmak. Işte Tamda öyle Bir anda Tamda öyle Bir gecede. Öyle Bir şoğuk olurki dünya öyle Bir donarki kalbin cehennem bile çözemez artık o buzları heryer karardı korkma sarıl bana dünya yalan ama boşver ama elimi tut herşey bitebilir korkma sarıl bana herşey yalan ama boşver elimi tut herkes kalleş korkma sarıl bana bu gece çok şoğuk boşver elimi tut yine yalan atmadım haydi sarıl bana son Bir kez olsada ne olur elimi tut dünya boşa dönebilir ama ben . . .

. . .

. . .

. . .

Şimdi dişlerimi sıkıp, dudaklarıma kanamayı öğrettim,
Ki bu kızıl damlalar; körpe yanağında bir veda busesi olsun.......
Bu da benden sana heba ettiğin;
Paramparça; ettiğin bir aşkın,
Son nefesi olsun!....


. . .