Sessizdi o gece odam çünkü yanlızdım..
Gözlerim dalsada camdan dışarıda ışıldayan gökyüzüne
Yıldızlar sürekli göz kırpsada benim gözlerime
Ben göremiyordum...
Çırpınan bir sevinç vardı içimde ancak oda sessizdi artık
Yılmıştı belkide koRkmuştu bu yanlızlıktan
Ve susmuştu...
Kimse duymuyordu ve hiç kimse umursamıyordu yakarışlarını..
Ellerim camda, gözlerim dışarıda seni düşlüyordum bu çıkmazda...
Uzaktın bana bir o kadar da . . .

Düşlerim vardı benim görmekten bıkmadığım
Ve masmavi bir dünyam,
Çoğu insana toz pembeyken hayat,
Benimki ise maviydi, okyanus mavisi…
Kim bilir belki yalan, beklide benim gördüğümdü gerçek olan…
Yalnızlıklar yalnız kalmış,sevenler ise el eleydi
Her lodos esişinde;
Bir şeyler fısıldıyordu rüzgar kulağımıza…
Ilık bir lodostu seni bana getiren denizin kenarında…
Ve yine masmaviydi deniz inat yaparcasına…
Elinde bir gül . . .

İçimde kabaran coşan bu duygu nedir
Sevda desem değil aşk desem değil
Boşuna bakma yüzüme anlayamazsın
Sırrı yürektedir bunun dalgın gözlerde değil

Dokunsam ellerine içimize işleyen ayazda
Sıcaklığımdır ürperten seni, o mavi soğuk değil
Paylaşmak istesem kendim de bilmediklerimi
Kısacık bir andır o havada kaybolan, bir ömür değil

Yürüdüm tek başıma yollarda, yürüdüm durmadan
Gölgem bile bana arkadaş değil . . .

Bugün oturdum
uzun zamandır yaşadığım sessizliği bozdum
sırf senin için sana olan hislerimi bu odada
Bu kağıda başladım yazmaya
ilk defa yazıyordum senin için
Ve başladım bir rüyayı sana anlatmaya
Nereden başlasam diye düşünürken
Başladım en başından anlatmaya
Birdenbire hayatıma girişinden,
Beni bu kadar kısa zamanda kendine bağlayışından
Sana delicesine alışmamdan başladım anlatmaya
Ama sonunu getiremedim gelmedi . . .

Bir şehrin son vedalarıdır bunlar,artık hiçbir güneş aydınlatmıyor sabahını

Bir şarkının son notalarıdır bunlar,artık hiçbir enstrüman bestelemiyor kendisini

Bir filmin son bölümleridir bunlar,artık hiçbir kahraman ilham olamıyor kendine

Bir silahın son kurşunlarıdır bunlar,artık hiç bir hedef çare değil nişanına

Bir şiirin son mısralarıdır bunlar,artık hiç bir şair kalem tutmuyor aşklarına

Bir kararın son vazgeçilmişliğidir . . .